διερύκω
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
[ῡ], keep off, Arat.299 (tm.); hinder, ἁψιμαχίαν Plu. Lyc.2.
Greek (Liddell-Scott)
διερύκω: [ῡ], ἀποκρούω, Ἄρατ. 299· ἐμποδίζω, ἁψιμαχίαν Πλούτ. Λυκ. 2.
French (Bailly abrégé)
séparer ; arrêter.
Étymologie: διά, ἐρύκω.
Spanish (DGE)
apartar, mantener lejos διὰ ξύλον ἄϊδ' ἐρύκει Arat.299 (tm.)
•impedir ἁψιμαχίαν τινά Plu.Lyc.2.
Greek Monolingual
διερύκω (Α) ερύκω
αποκρούω, εμποδίζω.
Greek Monotonic
διερύκω: [ῡ], αποκρούω, εμποδίζω, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
διερύκω: разнимать, т. е. удерживать (ἁψιμαχίαν Plut.).
