ποικιλμός
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
ὁ, elaboration, refinement, Epicur.Fr. 417(pl.); variegation, Plu.2.382c.
German (Pape)
[Seite 649] ὁ, = ποίκιλσις, ποικιλία, Plut. non posse 3.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
action de varier, de diversifier.
Étymologie: ποικίλλω.
Russian (Dvoretsky)
ποικιλμός: ὁ
1 пестрота, узорчатость (sc. τῆς στολῆς Plut.);
2 различие, разнообразие Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ποικιλμός: ὁ, = ποικιλία, Πλούτ. 2. 382C, 1088C.
Greek Monolingual
ὁ, Α ποικίλλω
1. λεπτή επεξεργασία
2. ποικίλος διάκοσμος, ποικιλία («ἡ Ὀσίριδος στολὴ οὐκ ἔχει... ποικιλμόν», Πλούτ.).
