ἐπικατασφάζω

English (LSJ)

later ἐπικατασφάττω Phld.Ir.p.36 W.:—
A slay upon or over, τινὰ τῷ νεκρῷ, τῷ τύμβῳ ἑωυτόν, Hdt.1.45; τῇ παρθένῳ Plu.2.772c: without dat., Parth.31.2, Plu.Cleom.37; αὑτούς Phld.l.c.:—Pass., τινί J.AJ19.1.13.
2. slay in succession or after, D.H.3.20, App.Hann.59, al.

German (Pape)

[Seite 946] u. -σφάττω (s. σφάζω), dabei, darüber schlachten, tödten, τῷ νεκρῷ, τῷ τύμβῳ, Her. 1, 45 u. Sp., wie Plut. Cleom. 37 Parthen. 10.

French (Bailly abrégé)

c. ἐπικατασφάττω.

Greek Monolingual

ἐπικατασφάζω και μτγν. τ. ἐπικατασφάττω (Α)
1. κατασφάζω, σκοτώνω κάποιον για κάτι
2. σφάζω, σκοτώνω κατόπιν.

Greek Monotonic

ἐπικατασφάζω: Αττ. -ττω, μέλ. -ξω, σφάζω επάνω σε, τινὰ τῷ νεκρῷ, ἑαυτὸν τῷ τύμβῳ, σε Ηρόδ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπικατασφάζω: и ἐπικατασφάττω (на чем-л.) закалывать, убивать (ἑωυτὸν τῷ τύμβῳ Her.; sc. τῷ νεκρῷ τινος Plut.).

Middle Liddell

attic -ττω fut. ξω
to slay upon or over, τινὰ τῷ νεκρῷ, ἑαυτὸν τῷ τύμβῳ Hdt.