ἀήθης

English (LSJ)

ἀήθες, (ἦθος)
A unwonted, strange, ὄψις A.Supp.567; δώματα v.l. in S.Fr.583.10. Adv. ἀήθως = unexpectedly, Th.4.17.
II unused to a thing, c. gen., μάχης Th.4.34, cf. Pl.Tht.146b,al.; ἀ. τοῦ κατακούειν, τοῦ προπηλακίζεσθαι, D.1.23, 21.72.
b strange in manner, unlike oneself, prob. f.l. for ἀγηθής in S.Tr.869.
2 without character, τραγῳδία Arist.Po.1450a25, cf. 1460a11.

Spanish (DGE)

-ες
• Morfología: [jón. plu. ac. ἀήθεας Hp.Flat.9, 10]
I 1raro, desacostumbrado, insólito ὄψις A.Supp.567, D.C.42.27.1, θερμότης Pl.Phdr.251b, τόποι Hp.ll.cc., ὕβρισμα X.Ath.3.5, λογισμός Philostr.Iun.Im.7.2, σάρξ Nonn.Par.Eu.Io.3.13, ἀήθεις ἀστέρες estrellas insólitas prob. estrellas fugaces Aen.Gaz.Thphr.35.2
•desconocido, extraño ref. a un perro, Fauorin.De Ex.14.31.
2 de pers. no acostumbrado, sin experiencia en c. inf. συγγίνεσθαι Emp.B 22.8, c. gen. μάχης Th.4.34, τοῦ κατακούειν D.1.23, δημοκρατικῆς πολιτείας Plb.31.2.12, cf. Hsch.
•abs. extraño a sí mismo, enajenado S.Tr.869.
II 1que no tiene ἦθος o carácter τραγῳδία Arist.Po.1450^a25, cf. 1460^a11.
2 que no tiene modales, rudo Hsch.
III adv. ἀήθως (ἀηθῶς Poll.5.145)
1 sin costumbre, infrecuentemente τι ἀγαθὸν λαμβάνειν Th.4.17, cf. A.D.Adu.200.13.
2 sin costumbre, sin experiencia ταύτης ἕνεκα τοῦ βαδίζειν μακρότερον ἀ. ἔχειν Hld.2.19.1, cf. Poll.5.145.

German (Pape)

[Seite 44] ες, 1) ungewohnt, μάχης Thuc. 4, 34; λόγων Piat. Lach. 194 a; τοῦ κατακούειν Dem. 1, 23; oft von Sachen, ungewöhnlich, ὄψις Aesch. Suppl. 562; γραῖα Soph. Tr. 866, mit der Nebenbedeutung des Schrecklichen. – 2) Ohne Charakter, entgegengesetzt ἦθος ἔχων, Arlst. Poet. 25. – Adv. ἀήθως, Thuc. 4, 17.

French (Bailly abrégé)

ης, ες:
1 qui n'a pas l'habitude de, gén.;
2 inaccoutumé, nouveau, étrange.
Étymologie: ἀ, ἦθος.

Russian (Dvoretsky)

ἀήθης:
1 непривыкший, непривычный (τινός Thuc., Plat., Dem., Plut.);
2 непривычный, необычный (ὄψις Aesch.; μεταβολαί Plut.);
3 лит. не имеющий (определенного) характера: εἰσάγειν οὐδέν᾽ ἀήθη, ἀλλ᾽ ἔχοντα ἤθη Arst. выводить (на сцену героев) не лишенных характеров, а (напротив) с характерами.

Greek (Liddell-Scott)

ἀήθης: -ες, (ἦθος), ἀσυνήθης, παράδοξος, Αἰσχύλ. Ἱκ. 568· εἰς ἀήθη δώματα, Σοφ. Ἀποσπ. 517: ― Ἐπιρρ. -θως = ἀπροσδοκήτως, Θουκ. 4. 17. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, ὁ μὴ συνειθισμένος εἴς τι, μετὰ γεν., μάχης, Θουκ. 4. 34, πρβλ. Πλάτ. Θεαίτ. 146Β, καὶ ἀλλ.· - ἀήθεις τοῦ κατακούειν, τοῦ προπηλακίζεσθαι, Δημ. 15. 28, 538. 2: - ἐν Σοφ. Τρ. 869 ὁ Wunder γράφει ἀηδής. 2) ὁ ἄνευ ἤθους ἢ χαρακτῆρος, τραγῳδία, Ἀριστ. Ποιητ. 6, 15· πρβλ. 24, 14.

Greek Monotonic

ἀήθης: -ες (ἦθος),
I. παράδοξος, ασυνήθιστος, σε Αισχύλ.· επίρρ. -θως, απροσδόκητα, σε Θουκ.
II. λέγεται για πρόσωπα, αυτός που δεν είναι συνηθισμένος σε κάτι· με γεν., μάχης, στον ίδ., τοῦ προπηλακίζεσθαι, σε Δημ.

Middle Liddell

ἦθος
I. unwonted, unusual, Aesch.:—adv. -θως, unexpectedly, Thuc.
II. of persons, unused to a thing, c. gen., Thuc., Dem.

English (Woodhouse)

new, novel, unfamiliar, unusual, inexperienced in, new to, unaccustomed to, unfamiliar with, unused to

Lexicon Thucydideum

insolitus, insuetus, unusual, uncommon, 2.11.7, 4.34.2.

Lexicon Thucydideum

insolitus, insuetus, unusual, uncommon, 2.11.7, 4.34.2.