πανοπλία
ἀλλ’ οὔτε πολλὰ τραύματ’ ἐν στέρνοις λαβὼν θνῄσκει τις, εἰ μὴ τέρμα συντρέχοι βίου, οὔτ’ ἐν στέγῃ τις ἥμενος παρ’ ἑστίᾳ φεύγει τι μᾶλλον τὸν πεπρωμένον μόρον → But a man will not die, even though he has been wounded repeatedly in the chest, should the appointed end of his life not have caught up with him; nor can one who sits beside his hearth at home escape his destined death any the more
English (LSJ)
Ion. -ιη, ἡ,
A suit of armour of a ὁπλίτης, i.e. shield, helmet, breast plate, greaves, sword, and lance, IG12.45.11 (prob.), Th.3.114, Isoc.16.29, SIG421.39 (Thermae, iii B. C.), etc.; γυναῖκα σκευάσαντες πανοπλίῃ Hdt.1.60; πανοπλίᾳ παντελεῖ κοσμηθεῖσα Pl.Lg. 796c; κοσμήσαντες π. Ἑλληνικῇ Hdt.4.180; πανοπλίαν ἕστηκ' ἔχουσα Ar.Av.830; π. ἔχων βαδίζεις Id.Pl.951: in pl., π. ἐπάργυροι καὶ κατάχρυσοι Onos.1.20: metaph., ἐνδύσασθε τὴν π. τοῦ θεοῦ Ep.Eph.6.11.
German (Pape)
[Seite 461] ἡ, die ganze, volle Rüstung der Schwerbewaffneten, Schild, Helm, Brustpanzer, Beinschienen, Schwert u. Lanze, die schwere Rüstung; Ar. Av. 434; πανοπλίαν λαβεῖν, Isocr. 16, 29; πανοπλίαι, Thuc. 3, 114; Pol. 3, 62, 5; bes. πανοπλίῃ σκευάζειν, Her. 1, 60; Ar. Plut. 951; πανοπλίᾳ κοσμηθεῖσα, Plat. Legg. VII, 796 b, vgl. Menex. 249 a.
Greek (Liddell-Scott)
πᾰνοπλία: Ἰωνικ. -ίη, ἡ, ὁ πλήρης ὁπλισμὸς τοῦ ὁπλίτου, δηλ. ἀσπίς, περικεφαλαία, θώραξ, κνημῖδες, ξίφος καὶ δόρυ, Θουκ. 3. 114, Ἰσοκρ. 352D, κτλ.· πανοπλίᾳ. Ἰων. -ίη, ἐν πλήρει ὁπλισμῷ, de pied en cap, Ἡρόδ. 1. 60, Πλάτ. Νόμ. 796Β· κοσμήσαντες π. Ἑλληνικῇ Ἡρόδ. 4. 180 οὕτω, πανοπλίαν ἔχων στῆναι, βαδίζειν Ἀριστοφ. Ὄρν. 830, Πλ. 951· τὴν π. λαβεῖν ὁ αὐτ. Ὄρν. 434· - μεταφορ., ἐνδύσθασθε τὴν π. τοῦ θεοῦ Ἐπιστ. πρὸς Ἐφεσ. Ϛ΄, 11.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
panoplie ou armure complète d’un hoplite (bouclier, casque, cuirasse, cuissards, épée et lance).
Étymologie: πάνοπλος.
