ἐπικαταπίπτω
οἷς τὰ ὁρώμενα τὴν ἀρχὴν ἐνδίδωσι, καὶ οἷον ὑπήνεμα διὰ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ πάθη ταῖς ψυχαῖς εἰστοξεύονται → who taketh his beginning and occasion from something which is seen, and then his passion, as though wind borne, shoots through the eyes and into the heart
English (LSJ)
A fall upon, Luc.Anach.1; γαίῃ Q.S.3.399. 2. metaph., fall to the lot of, λυγρῷ ἐπικάππεσεν ὄλβος Id.7.78.
German (Pape)
[Seite 946] (s. πίπτω), darüber herfallen; Luc. Anachars. 1; Sext. Emp. adv. geom. 27.
French (Bailly abrégé)
tomber sur.
Étymologie: ἐπί, καταπίπτω.
Greek Monolingual
ἐπικαταπίπτω (AM) καταπίπτω
1. πέφτω πάνω σε κάποιον ή σε κάτι («εἶτ’ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ», Λουκιαν.)
2. περιλαμβάνομαι στο μερίδιο κάποιου.
Greek Monotonic
ἐπικαταπίπτω: μέλ. -πεσοῦμαι, ρίχνομαι, πέφτω πάνω σε κάποιον, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπικαταπίπτω:
1) (на что-л.) падать, бросаться: εἰτ᾽ ἐπικαταπεσών, ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ Luc. бросившись (на противника), он не дает (ему) подняться;
2) падать вслед (за чем-л.): ἐπικαταπίπτοντα σημεῖα Sext. последовательно друг за другом наносимые знаки.
