διαφύσσω
μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε → do not judge, or you will be judged | do not judge, lest you should be judged | judge not, that ye be not judged | judge not, that you be not judged | do not judge, so that you will not be judged | do not judge so that you will not be judged | do not judge lest you be judged | do not judge, so that you won't be judged | you shall not judge, lest you be judged | don't condemn others, and God won't condemn you | judge not, that you may not be judged | stop judging so that you will not be judged | do not judge others, so that God will not judge you
English (LSJ)
aor. -ήφῠσα, A draw continually, οἶνον διαφυσσόμενον Od. 16.110. II draw away, tear away, πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι 19.450; διὰ δ' ἔντερα χαλκὸς ἤφυσ' Il.13.508. III draw out, χίμετλα Nic.Th.682.
German (Pape)
[Seite 612] ίἀφύσσω), herausschöpfen; οἶνον διαφυσσόμενον Od. 16, 110; ίσῦς) πολλὸν διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι, riß ein großes Stück Fleisch heraus, 19, 450, Apollon. Lex. Homer. p. 59, 1 διήφυσεν· ἐξήντλησεν, διέκοψεν; διὰ δ' ἔντερα χαλκὸς ἤφυσε Il. 13, 507.
Greek (Liddell-Scott)
διαφύσσω: μέλλ. -ξω, ἀόρ. -ήφῠσα·- ἀντλῶ συνεχῶς, οἶνον διαφυσσόμενον Ὀδ. Π. 110. ΙΙ. ἀποσπῶ, σπαράττω, πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι Τ. 450· διὰ δ’ ἔντερα χαλκὸς ἤφυσ’ Ἰλ. Ν. 508, Ρ. 315.
French (Bailly abrégé)
ao. 3ᵉ sg. διήφυσε;
1 puiser sans cesse, jusqu’au bout;
2 enlever, arracher : πολλὸν σαρκὸς ὀδόντι OD un gros morceau de chair avec sa défense en parl. d’un sanglier.
Étymologie: διά, ἀφυσσω.
English (Autenrieth)
aor. διήφυσε: draw off entirely, consume; tear away (by ripping), πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι (σῦς), Od. 19.450. Cf. ἀφύσσω.
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. διήφῠσα Il.13.507 (tm.), 14.517 (tm.), Od.19.450, Nic.Th.682, Nonn.D.14.381]
1 sacar a través, sacar διὰ δ' ἔντερα χαλκὸς ἤφυσ' Il.13.507, 14.517, cf. Nonn.l.c., πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι Od.19.450.
2 sacar hasta el fin, agotar en v. pas. (ὁράασθαι) οἶνον διαφυσσόμενον Od.16.110
•eliminar, quitar ὀλοφυδνὰ ... χίμετλα Nic.l.c.
Greek Monolingual
διαφύσσω (Α)
1. (για κρασί) αντλώ ώς το τέλος, αδειάζω
2. αποσπώ, αποκόπτω
3. ξερριζώνω, θεραπεύω («διήφυσε ποσσὶ χίμετλα», Νίκανδρος, Θηριακά).
Greek Monotonic
διᾰφύσσω: μέλ. -ξω, αόρ. αʹ -ήφῠσα·
I. αντλώ υγρά διαρκώς, εξαντλώ — Παθ., λέγεται για το κρασί, σε Ομήρ. Οδ.
II. διώχνω μακριά, αποσπώ, αφαιρώ, πολλὸν διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι, στο ίδ.
Russian (Dvoretsky)
διαφύσσω:
1) вычерпывать, выпивать (οἶνον Hom.);
2) выхватывать, вырывать (πολλὸν σαρκὸς ὀδόντι Hom.).
Middle Liddell
fut. ξω aor1 -ήφῠσα
I. to draw off liquids continually: Pass., of wine, Od.
II. to draw away, tear away, πολλὸν διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι Od.
