ἀρχιποίμην
ἔνδον γὰρ ἁνὴρ ἄρτι τυγχάνει, κάρα στάζων ἱδρῶτι καὶ χέρας ξιφοκτόνους → yes, the man is now inside, his face and hands that have slaughtered with the sword dripping with sweat
English (LSJ)
ενος, ὁ, A chief shepherd, 1 Ep.Pet.5.4, Sm.4 Ki.3.4, PLips.97 xi 4 (iv A. D.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀρχιποίμην: ὁ, ὁ πρῶτος ποιμήν, Ἐπιστ. π. Ἐφ. ε΄, 23 κλπ.
French (Bailly abrégé)
ένος (ὁ) :
chef des bergers.
Étymologie: ἄρχω, ποιμήν.
Spanish (DGE)
-ενος, ὁ
I 1príncipe pastoril o ganadero de un rey tributario de Israel, Sm.4Re.3.4.
2 pastor mayor, mayoral Hdn.Gr.1.16, Sch.D.T.566.10, ἦσαν δέ μοι κτήνη πολλά, καὶ εἶχον ἀρχιποίμενα T.Iud.8.1, cf. SB 3507, 9908.2, 9909.3, 9912.2 (III d.C.), PSI 286.6 (III/IV d.C.), PLips.97.11.4 (IV d.C.)
•glos. a ἀρχιλᾴαν Hsch.
II fig. en lit. crist. pastor supremo de Cristo 1Ep.Petr.5.4, Meth.Symp.1.5 (p.13.16)
•de altas jerarquías eclesiásticas, obispos y patriarcas, Gr.Naz.M.35.937C, Nect.Thdr.11M.39.1829C.
English (Strong)
from ἀρχή and ποιμήν; a head shepherd: chief shepherd.
English (Thayer)
ἀρχιποίμενος (so L T Tr WH KC (after manuscripts), but Griesbach, others ἀρχιποίμην, ἀρχιποίμενος; cf. Lob. Paralip. p 195f; Stephanus Thesaurus, under the word; Chandler § 580), ὁ, a Biblical word (Test. xii Patr. test. Jud. § 8), chief shepherd: of Christ the head of the church, ποιμήν, b.
Greek Monotonic
ἀρχιποίμην: ὁ, αρχηγός των ποιμένων, πρώτος ποιμένας, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
Chinese
原文音譯：¢rcipo⋯mhn 阿而希-拍門
詞類次數：名詞（1）
原文字根：原始-牧羊者 相當於： （נׄקֵד）
字義溯源：牧長；由（ἀρχή）=開始）與（ποιμήν）*=牧人）組成；而 （ἀρχή）出自（ἄρχω）=著手）， （ἄρχω）出自（ἄρχω）*=為首）。彼得在他的書信中稱主耶穌為牧長（ 彼前5:4）；約翰稱主耶穌為好牧人（ 約10:11）；希伯來書稱主耶穌為大牧人（ 來13:20）
出現次數：總共（1）；彼前（1）
譯字彙編：
1） 牧長（1） 彼前5:4
