εἰδεχθής
ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ οὐδὲ μνήμην τῆς οἰκείας προσηγορίας ποιεῖται, ἢ πρεσβύτερον ἑαυτὸν ὀνομάζει, οὐδαμοῦ δὲ ἀπόστολον οὐδ' εὐαγγελιστήν (Eusebius, Demonstratio evangelica 3.5.88) → For in his epistles he doesn't even make mention of his own name — or simply calls himself the elder, but nowhere apostle or evangelist.
English (LSJ)
ές, of hateful look, ugly, εἰ. ἀπὸ τοῦ προσώπου Thphr. Char. 28.4, cf. Com.Adesp. 21 (Comp.), Stoic. 2.307, Plb. 36.15.1, DS. 3.29, Ph. 2.56 (Sup.); εἰ. ὁρᾶν Porph. Abst. 3.20.
putrid, fetid, Hp. Mul. 2.115, 125.
German (Pape)
[Seite 723] ές, von verhaßtem, widrigem Ansehen, scheußlich; Pol. 37, 2, 1 D. Sic. 3, 29 u. a. Sp. – Bei Hippocr. = stinkend, faul.
Greek (Liddell-Scott)
εἰδεχθής: -ές, ἀσχημόμορφος, ἄσχημος, Κωμ. Ἀνών. παρὰ Meineke 4. σ. 699, Πολύβ. 37. 2, 1, Διόδ. 29. ΙΙ. σαπρός, κατασεσηπώς, δυσώδης, Ἱππ. 640. 21., 645. 28. - Ἐπίρρ. εἰδεχθῶς Γρηγ. Νύσσ. τ. 1. 410Α.
Spanish (DGE)
-ές
I 1de olores pútrido, fétido οἷον ἐξ ὠοῦ εἰδεχθέος como de un huevo podrido Hp.Mul.2.115, τὰ εἰδεχθέα op. τὰ εὐώδεα Hp.Mul.2.125
•neutr. subst. τὸ εἰ. fetidez τοῦ λοιποῦ τὸ εἰδεχθές de un muerto, Chrys.Thdr.9.26.
2 feo, desagradable, repulsivo gener. de pers. y anim. εἰ. ἀπὸ τοῦ προσώπου Thphr.Char.28.4, prov. Κορυδέως εἰδεχθέστερος Com.Adesp.827, εἰ. ὢν κατὰ τὴν ἔμφασιν Plb.36.15.1, ὀφθαλμοὺς αἱ ἄμορφοι καὶ εἰδεχθεῖς ἑταῖραι Ph.2.492, cf. Luc.Pisc.48, Tox.24, πλῆθος ἀκρίδων ... εἰδεχθὲς καὶ ῥυπαρόν de la plaga de la langosta, D.S.3.29, ὄψις de la carne cruda, Plu.2.290a, εἰδεχθὲς ἅμα καὶ φοβερὸν θέαμα espectáculo repulsivo y terrible a la vez Luc.Salt.27, ὁ δὲ ἐπὶ γαστέρα αὐτῷ βίος ἄσεμνός τε καὶ ... εἰδεχθής Clem.Al.Paed.3.7.37, ἀτοπήματα ... εἰδεχθῆ de acciones heréticas, Eus.VC 3.64.3, c. inf. εἰ. ἰδεῖν Ph.1.99, ὁρᾶν εἰ. Porph.Abst.3.20, cf. Hsch.
•neutr. subst. τὸ εἰ. fealdad τὸ ἡμέτερον ἑώρακεν εἰδεχθές Thdt.Ep.Sirm.49
•neutr. subst. plu. τὰ εἰδεχθῆ las cosas aborrecibles, viles θεὸν ... Στωϊκοὶ δὲ πνεῦμα διῆκον καὶ διὰ τῶν εἰδεχθῶν los estoicos (dicen) que la divinidad es un hálito que atraviesa incluso las cosas viles Chrysipp.Stoic.2.307.
3 informe, imperfecto ἡ ποτὲ ἐν τοῖς πρεσβύταις ἄψυχος καὶ εἰ. ὕλη Ps.Caes.139.45, μαλακὸς καὶ ... εἰ. del pulmón, Ps.Caes.153.3
•neutr. subst. τὸ εἰ. τῆς οὐσίας imperfección de la materia Chrys.M.57.403.
II adv. -ῶς de modo repulsivo εἰ. καὶ γελοίως ... διαφαίνεσθαι Gr.Nyss.Prof.Chr.132.23, παρειᾶς εἰ. ἐν οὐλῇ κοιλανθείσης una mejilla repulsivamente descarnada con una cicatriz Gr.Nyss.Hom.in Eccl.343.6.
Greek Monolingual
-ές (Α εἰδεχθής, -ές)
ο αποκρουστικός στην όψη («ειδεχθής κακούργος», «ειδεχθές έγκλημα»)
αρχ.
σάπιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < είδος + -εχθής < έχθος].
Russian (Dvoretsky)
εἰδεχθής: отвратительный, безобразный Polyb., Diod., Plut.
