τροχηλάτης

English (LSJ)

[ᾰ], ου, ὁ, (ἐλαύνω) A charioteer, formed like ἱππηλάτης, S.OT806, E.Ph.39. 2 τροχηλάτης ἵππος = currilis equus, Gloss.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
conducteur d'un char.
Étymologie: τροχός, ἐλαύνω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

τροχηλάτης -ου, ὁ [τροχήλατος] wagenmenner.

Russian (Dvoretsky)

τροχηλάτης: ου (ᾰ) ὁ возница Soph., Eur., Sext.

Greek (Liddell-Scott)

τροχηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, (ἐλαύνω) ὁ διευθύνων τροχούς, δηλ. ἁρματηλάτης, ἡνίοχος, σχηματισθὲν κατὰ τὸ ἱππηλάτης, Σοφ. Ο. Τ. 806, Εὐρ. Φοίν. 39.

Greek Monolingual

ὁ, Α
1. αρματηλάτης, ηνίοχος
2. φρ. «τροχηλάτης ἵππος» — άλογο κατάλληλο για αρματοδρομίες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τροχός + -ηλάτης (< ἐλαύνω), πρβλ. αμαξ-ηλάτης, κωπ-ηλάτης. Το -η- του τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].

Greek Monotonic

τροχηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ (ἐλαύνω), αυτός που διευθύνει τους τροχούς, δηλ. ο ηνίοχος, σε Σοφ., Ευρ.

Middle Liddell

τροχ-ηλᾰ́της, ου, ὁ, ἐλαύνω
one who guides wheels, i. e. a charioteer, Soph., Eur.

Translations

Albanian: karrocier; Arabic: حُوذِيّ‎; Armenian: կառապան; Belarusian: фурман, хурман, вознік, возьнік, вазні́ца, кучар, ездавы, возчык, павознічы, павозьнічы, вазак, ямшчык; Bulgarian: кочияш, колар, файтонджия; Burmese: ရထားထိန်း; Catalan: cotxer, cotxera, auriga; Chinese Dungan: чәхў; Mandarin: 馬車夫, 马车夫, 車夫, 车夫, 車戶, 车户; Coptic: ⲏⲛⲓⲟⲭⲟⲥ; Czech, vozataj: kočí; Danish: kusk; Dutch: wagenmenner, koetsier; Estonian: kutsar; Finnish: vuokra-ajuri, vossikka; French: aurige, cocher; Galician: cocheiro, cocheira, auriga; Georgian: მეეტლე; German: Kutscher, Kutscherin, Fuhrmann; Greek: ηνίοχος, αμαξάς; Ancient Greek: ἡνίοχος, ἀνίοχος, ὑφηνίοχος, ἡνιόχη, τροχηλάτης, ἡνιόστροφος, διφρευτής, διφρηλάτης, διφρελάτειρα, ἁρματηλάτης, ἁρμελάτης, ἁρμελατήρ, ἐλατήρ, διώξιππος, εἰσαφέτης, ἁρμάτων ἐπιστάτης, ἁρμάτων ἐπεμβάτης, ποιμὴν ὄχου, ἱππεύς, ἁμαξεύς, ἱπποκέλευθος; Hebrew: עֶגלוֹן‎; Hindi: सारथी, कोचवान, गाड़ीवान, टांगेवाला, गाड़ीबान; Hungarian: kocsis, fogathajtó; Icelandic: ekill, vagnstjóri; Indonesian: kusir; Irish: carbadóir; Italian: cocchiere; Japanese: 御者; Kazakh: делбеші, көшір, атқосшы, жәмшік; Korean: 마부; Kyrgyz: кучер, ямщик, арабакеч; Latin: auriga, essedarius, raedarius; Latvian: kučieris; Macedonian: кочијаш; Malayalam: സാരഥി; Norwegian Bokmål: kusk; Old East Slavic: ямьщикъ; Pashto: ګاډيوان‎, بګيوان‎, ټانګه وال‎; Persian: سورچی‎, کالسکه‌چی‎; Polish: woźnica, furman, kuczer, stangret; Portuguese: carruageiro, carruageira, cocheiro, cocheira; Romanian: birjar, droșcar, vizitiu; Russian: кучер, извозчик, ямщик, возница, фурман, возничий; Serbo-Croatian Cyrillic: кочѝја̄ш; Roman: kočìjāš; Slovak: kočiš; Slovene: kočijaž; Sorbian Upper Sorbian: pohonč; Spanish: cochero, carruajero, auriga; Swahili: saisi; Swedish: kusk; Tajik: фойтунчӣ, ёмчӣ, ёмкаш; Tamil: தேரோட்டி; Turkish: arabacı; Ukrainian: кучер, фурман, хурман, машталі́р, фі́рман, ямщик, візник, візниця; Urdu: کوچوان‎, کوچبان‎, گاڑی بان‎; Uyghur: ھارۋىكەش‎; Uzbek: aravakash, kucher, yamshik

German (Pape)

ὁ, eigtl. der die Räder lenkt, d.i. der den Wagen lenkt, der Wagenlenker, Fuhrmann; Soph. O.R. 806, Eur. Phoen. 39.