ἀμετάβατος
μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it
English (LSJ)
ἀμετάβατον,
A not changing place, stationary, ἥλιος Cleom.2.1; οὐρανός Simp.in Ph.611.5. Adv. ἀμεταβάτως = without transition, ἀκινήτως καὶ ἀμεταβάτως Procl.Inst.52, cf. Simp. in Ph.1162.6.
2 Gramm., intransitive, ῥῆμα A.D.Pron.44.12, al. Adv. ἀμεταβάτως = intransitively, Sch.Ar.Pl. 158.
II Pass., incapable of being traversed, i.e. unextended, Epicur. Ep.1p.18U.
Spanish (DGE)
-ον
I fil.
1 inmóvil (ὁ ἥλιος) οὐκ ἔστι δ' ἀκίνητος οὐδὲ ἀ. Cleom.2.1.71, (ὁ οὐρανός) οὐ μεταβαίνει τόπον ἐκ τόπου, ἀλλὰ μένει γε ἐν ταὐτῷ καὶ ἀ. λέγεται Simp.in Ph.611.5.
2 inmutable c. abstr. ἡ ἐνέργεια τοῦ νοῦ Procl.in Euc.214.1, Simp.in Ph.1162.6, cf. Procl.in Ti.2.243.19, ζωή Simp.in Ph.613.38, tb. subst. τὸ ἀμετάβατον τῶν ποιοτήτων Porph.in Cat.100.8.
3 subst. impenetrabilidad ἡ γὰρ κοινότης ἡ ὑπάρχουσα αὐτοῖς πρὸς τὰ ἀμετάβατα = la comunidad que se da entre ellos (los átomos) en cuanto a su impenetrabilidad Epicur.Ep.[2] 59.8.
II gram.
1 del pronombre reflexivo op. τὰ μεταβατικά A.D.Pron.44.12, ἡ ἀμετάβατος κατὰ τὸ πρόσωπον ἀντωνυμία Sch.D.T.88.31.
2 del verbo intransitivo ῥῆμα Sch.D.T.89.4, cf. Priscian.Inst.552.25.
III adv. ἀμεταβάτως
1 fil. sin transición, ἀκινήτως καὶ ἀμεταβάτως = sin movimiento ni transición Procl.Inst.52.
2 gram. intransitivamente Sch.Ar.Pl.142, 158.
German (Pape)
[Seite 122] intransitivum, ῥῆμα, Gramm. – Adv. -τως, wie ein intransit.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
t. de gramm. intransitif.
Étymologie: ἀ, μεταβαίνω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμετάβᾰτος: -ον, ὁ μὴ μεταβαίνων ἀπὸ τοῦ ἑνὸς εἰς ἄλλο μέρος, ἀμετάβατον ῥῆμα Γραμμ. Ἐπίρρ. -τως Σχόλ.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀμετάβατος, -ον) μεταβαίνω
1. αυτός που δεν έχει μεταβεί ή δεν μπορεί να μεταβεί κάπου
αρχ.
1. (για τον ήλιο ή τον ουρανό) αυτός που δεν μεταβάλλει θέση, στάσιμος, ακίνητος
2. αυτός που δεν μπορεί κανείς να τον διαβεί, να τον διασχίσει.
Translations
intransitive
Albanian: jokalimtar; Arabic: لَازِم; Armenian: անանցողական; Belarusian: непераходны; Bengali: অকর্মক ক্রিয়া; Bulgarian: непреходен; Catalan: intransitiu; Chinese Mandarin: 不及物; Czech: nepřechodný; Danish: intransitiv; Dutch: onovergangelijk, intransitief; Esperanto: netransitiva; Finnish: intransitiivinen; French: intransitif; Galician: intransitivo; Georgian: გარდაუვალი; German: intransitiv; Greek: αμετάβατος; Ancient Greek: ἀμετάβατος; Hungarian: tárgyatlan; Icelandic: áhrifslaus; Ido: netransitiva; Irish: neamhaistreach; Italian: intransitivo; Japanese: 自動; Korean: 자동; Latin: intransitivus; Macedonian: непреоден; Malayalam: അകർമ്മക്രിയ, അകർമ്മകം; Mongolian: үл тусах, эс тусах; Norman: întransitif; Norwegian: intransitiv; Polish: nieprzechodni; Portuguese: intransitivo; Romanian: intransitiv; Russian: непереходный; Sanskrit: अकर्मक; Scottish Gaelic: anasdolach, neo-aisigeach, neo-chuspaireach; Serbo-Croatian Cyrillic: не̏прела̄зан, не̏пријела̄зан; Roman: nȅprelāzan, nȅprijelāzan; Slovak: neprechodný; Slovene: neprehoden; Spanish: intransitivo; Swedish: intransitiv; Tagalog: katawanin; Turkish: geçişsiz; Ukrainian: неперехідний; Vietnamese: nội; Volapük: neloveädik; Welsh: cyflawn; Zazaki: nêravêrde
