κακόπους
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
English (LSJ)
ὁ, ἡ, κακόπουν, τό, gen. ποδος, with bad feet, ἵππος X.Mem.3.3.4, Eq.1.2; εὔπτερα μέν, κακόποδα δέ Arist.HA487b26.
German (Pape)
[Seite 1302] ποδος, mit schlechten, schwachen oder häßlichen Füßen; Xen. de re equ. 1, 2 Mem. 3, 3, 4; Arist. H. A. 1, 1.
French (Bailly abrégé)
ποδος (ὁ, ἡ)
qui a de vilains pieds ou des pieds faibles.
Étymologie: κακός, πούς.
Greek Monolingual
κακόπους, ό, ή, ουδ. κακόπουν (Α)
αυτός που έχει αδύνατα ή άσχημα πόδια («κακόπους ἱππος», Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -πους (< πούς, ποδός), πρβλ. ορθόπους, στερεόπους].
Greek Monotonic
κᾰκόπους: ὁ, ἡ, -πουν, τό, αυτός που έχει κακά πόδια, σε Ξεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακόπους -πουν, gen. -ποδος [κακός, πούς] met zwakke benen of poten.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκόπους: 2, gen. ποδος имеющий плохие (слабые или некрасивые) ноги (ἵππος Xen.; ὄρνις Arst.).
Middle Liddell
with bad feet, Xen.
