ἐξέδρα
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
English (LSJ)
ἡ,
A hall or arcade furnished with recesses and seats, in the gymnasia, E.Or.1449 (anap.), Men.Kon.10, IPE12.182 (Olbia), IG 12(3).1091 (Melos), BGU931.26 (i A. D.), etc.; in the schools of Philosophers, Phld.Acad.Ind.p.100M., Str.17.1.8, Cic.Fin.5.2.4, Vitr.5.11.2; in a private house, Gal.14.18. 2 bench, seat, in front of a house, D.L.4.19; any public bench, Str.13.4.5, D.Chr.28.2; belvedere, Nic.Dam.Fr.1J. 3 parlour or saloon, LXXEz.40.44, Cic. Orat.3.5.17, ND1.6.15, Vitr.6.7.3, 7.3.4, POxy.912.13 (iii A.D.); the hall in Pompey's theatre at Rome, where the Senate met, Plu. Brut.14, 17.
German (Pape)
[Seite 875] ἡ, ein Sitz draußen, bes. ein bedeckter Gang vor dem Hause, mit Sitzen versehen; Eur. Or. 1449 u. Sp., wie D. L. 3, 19; vgl. Poll. 1, 79; späterer Ausdruck für παστάς, 7, 122; Harpocr. v. λέσχη. Bei den Römern ist exedra bes. ein Gesellschastszimmer, Cic. Or. 3, 5 de N. D. 1, 6 vgl. Vitruv. 5, 11. 7, 9; Gemach übh., Varr. R. R. 3, 5; Plut. Brut. 14. 17 nennt so die Halle am Theater des Pompejus, wo sich oft der Senat versammelte.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξέδρα: ἡ, οἰκημάτιον παρὰ τὴν κυρίως οἰκίαν, ἔκλῃσε δ’ ἄλλον ἄλλοσ’ ἐν στέγαισι, τοὺς μὲν ἐν σταθμοῖς ἱππικοῖς, τοὺς δ’ ἐν ἐξέδραισι Εὐρ. Ὀρ. 1449, ἔνθα ὁ Σχολιαστὴς ἑρμηνεύει: «ἄλλον δ’ ἄλλοσε ἀγαγὼν ἔκλεισε, τοὺς μὲν ἐν τῷ (κοινῶς) σταύλῳ, τοῦς δὲ ἐν τῷ οἴκω τοῦ ἀποπάτου»· ― ὡς μέρος τοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Μουσείου, στοὰ ἢ αἴθουσα μετὰ καθισμάτων ἔνθα συνήρχοντο οἱ φιλόσοφοι καὶ οἱ ῥήτορες καὶ ὁμιληταὶ αὐτῶν, Στράβων 793, Κικ. Fin. 2. 4, Βιτρούβ. 5. 11: ― συχνάκις ἐν ἐπιγραφαῖς, ἔνθα ἀναγράφεται ὅτι τις ἀνήγειρε πρὸς χρῆσιν τοῦ δημοσίου ἐξέδραν, Συλλ. Ἐπιγρ. 2088, 2430 κ. ἀλλ.· πρβλ. ἐξέδριον: ― ἴδε Βεκκήρου Χαρικλέα 303. ΙΙ. ἐν Ρώμῃ, αἴθουσα, Κικ. de Or. 3. 5, Ν. Δ. 1. 6, πρβλ. Βιτρούβ. 5. 11· ― ἰδίως ἡ ἐν τῇ στοᾷ τῇ περὶ τὸ θέατρον τοῦ Πομπηΐου αἴθουσα ἐν Ρώμῃ, ἔνθα ἡ Σύγκλητος συνήρχετο, Πλουτ. Βροῦτ. 14, 17.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
exèdre, emplacement couvert avec sièges devant la maison (pour se réunir, converser, etc.) ; à Rome salle de séances du sénat.
Étymologie: ἐξ, ἕδρα.