Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ventilo

From LSJ
Revision as of 08:10, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_17)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα → I know only one thing, that I know nothing | all I know is that I know nothing.

Diogenes Laertius, Lives of the Philosophers, Book 2 sec. 32.

Latin > English (Lewis & Short)

ventĭlo: āvi, ātum, 1, v. a. ventulus,
I to toss, swing, brandish in the air; to fan.
I Lit.
   A In gen.: facem, Prop. 4 (5), 3, 50: arma, Mart. 5, 31, 4: aureos nummos manu, App. M. 2, p. 126, 14.—Absol.: quam stultum est, cum signum pugnae acceperis, ventilare! Sen. Ep. 117, 25: aliud est pugnare, aliud ventilare, id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.: cubitum utrumque in diversum latus, Quint. 11, 3, 118: populeas ventilat aura comas, fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54: incendia (flatus), i. e. to fan, inflame, kindle, Sil. 17, 507: frigus, fans coolness upon him, i. e. cools him with fanning, Mart. 3, 82, 10.—Absol.: aestate apertis foribus atque etiam aliquo ventilante cubabat, Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus aurum, i. e. tosses to and fro (as it were) in order to cool it, Juv. 1, 28: alis, Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.: alio atque alio positu ventilari, to move one's self, Sen. Tranq. 2, 10.—
   B In partic., econom. t. t., to toss grain into the air, in order to cleanse it from chaff, to winnow, Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—
II Trop., to set in motion, to move, disturo, agitate, disquiet: cujus lingua quasi flabello seditionis illa tum est egentium contio ventilata, * Cic. Fl. 23, 54: nomen alicujus pro tribunalibus, i. e. to bring forward, App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.