ἀναμονή
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
ἡ,
A patient abiding, endurance, Sm.Ps.38(39).8; waiting, delay, Iamb.VP31.197, Ps.-Callisth.1.5, Sch.E.Or.1101.
German (Pape)
[Seite 198] ἡ, das Ausharren, Dulden, Iambl.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναμονή: ἡ, τὸ ἐν ὑπομονῇ ἀναμένειν, ὑπομονή, Ἰαμβ. Βίος Πυθ., Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ὀρ. 1101. - «ἀναμονή, μακροθυμία» Ἡσύχ.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
1 espera Iambl.VP 197.
2 perseverancia, espera paciente Sm.Ps.38.8.
Greek Monolingual
η (Α ἀναμονή) ἀναμένω
1. το να περιμένει, να προσδοκεί κανείς κάτι ή κάποιον προσμονή, προσδοκία
2. υπομονή, καρτερία, εγκαρτέρηση
νεοελλ.
1. ησυχία, ηρεμία, άνεση
2. «αίθουσα αναμονής», ο χώρος όπου περιμένει κανείς
3. φρ. «εν αναμονή», με την προσδοκία ή τον φόβο ότι κάτι προβλέπεται να συμβεί
αρχ.
1. καθυστέρηση, αργοπορία
2. κατά τον Ησύχιο «μακροθυμία».
