λευκάς
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
άδος, fem. of λευκός: Λ. πέτρη as pr.n. of mythical and real promontories, Od.24.11, Anacr.19, cf. E. Cyc.166; Λ. alone, Th.1.30, etc. II λ. ὀρεινή mountain deadnettle, Lamium maculatum, Dsc.3.99; λ. ἥμερος dead-nettle, L. Moschatum, ibid. 2 epith. of ἤρυγγος, white, Nic.Th.849.
German (Pape)
[Seite 33] άδος, ἡ, bes. fem. zu λευκός, Nonn. – Als subst. eine Pflanze, Nic. Ther. 848; Diosc. – S. nom. pr.
Greek (Liddell-Scott)
λευκάς: -άδος, ποιητ. θηλ. τοῦ λευκός, Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. γ΄, 20, κτλ.· πέτρα λ. Εὐρ. Κύκλ. 166· ἐντεῦθεν τὸ ἀκρωτήριον τῆς Ἠπείρου ἐκαλεῖτο Λευκάς, πρῶτον ἐν Ὀδ. Ω. 11. ΙΙ. φυτόν τι ἐκ τοῦ εἴδους, lamium, εἶναι δὲ δύο εἰδῶν, ἡ ἥμερος καὶ ἡ ὀρεινή, χρησιμεύουσι δὲ ἀμφότεραι ὡς ἀντιφάρμακον κατὰ τῶν ἰοβόλων καὶ μάλιστα τῶν θαλασσίων, Διοσκ. 3. 113, πρβλ. Νικ. Θ. 849.
French (Bailly abrégé)
άδος
adj. f.
blanc ; ἡ λευκάς lamier, plante ; fig. clair, éclatant en parl. de la voix.
Étymologie: λευκός.
Greek Monolingual
λευκάς, -άδος, ἡ (Α) λευκός
1. (ως θηλ. του λευκός) λευκή («λευκὰς χαίτη», Νόνν.)
2. φύλλο φοινικιάς
3. ονομασία διαφόρων φυτών («λευκὰς ὀρεινή» Διοσκ.)
4. φρ. α) «Λευκάς πέτρη» ή, απλώς, «Λευκάς» — ονομασία διαφόρων βράχων ή ακρωτηρίων
β) «λευκάς φωνή»
μτφ. καθαρή, διαυγής φωνή.
