ὑδροποσία
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
Ion. -ιη, ἡ,
A water-drinking, Hp. Acut.37, Int.45 (v.l. -πωσίη), X.Cyr.1.5.12, Pl.Lg.674a, Sor.1.65, etc.
German (Pape)
[Seite 1174] ἡ, das Wassertrinken; Xen. Cyr. 1, 5, 12; Plat. Legg. II, 674 a, ὑδροποσίαις ξυγγίγνεσθαι, immer Wasser trinken.
Greek (Liddell-Scott)
ὑδροποσία: Ἰων. -ίη, ἡ, τὸ πίνειν ὕδωρ, Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 389, Ξεν. Κύρ. 1. 5, 12, Πλάτ. Νόμ. 674Α, κλπ., ἴδε τὸ ἑπόμ.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
habitude de ne boire que de l’eau.
Étymologie: ὑδροπότης.
Greek Monolingual
η / ὑδροποσία, ΝΜΑ, και ιων. τ. ὑδροποσίη και δ. τ. ὑδροπωσίη Α υδροπότης
πόση νερού.
Greek Monotonic
ὑδροποσία: Ιων. -ίη, ἡ, πόση νερού, σε Ξεν. κ.λπ.
