ἔδεθλον
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
English (LSJ)
τό, A = ἔδαφος, Antim.28, Call.Ap.73, Lyc.987, A.R.4.331; τὰ χρυσόπαστα δ' ἔδεθλα should be read (with Auratus) in A.Ag.776 for ἐσθλά. II precinct, shrine, SIG364.21 (Ephesus, iii B. C.); τόδε νάσω ἔ. Epigr.Gr.978.9 (Philae).
German (Pape)
[Seite 715] τό, Grund, Grundlage, bes. Tempel; Δήμητρος Antimach. 17; Paus. 8, 25, 4; Ap. Rh. 4, 330.
Greek (Liddell-Scott)
ἔδεθλον: τό, = ἔδαφος, Ἀντιμ. Ἀποσπ. 87, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 331· τόδε νάσω ἔδ. Συλλογ. Ἐπιγρ. 4923. 9· τὰ χρυσόπαστα δ’ ἔδεθλα, πρέπει νὰ ἀναγνωσθῇ κατὰ τὸν Αὐρᾶτον (Auratus) ἐν Αἰσχύλ. Ἀγ. 776 ἀντὶ ἐσθλά.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
fondement d’un temple ; temple.
Étymologie: ἕδος.
Spanish (DGE)
-ου, τό
1 morada, sede χρυσόπαστα ... ἔδεθλα A.A.776, cf. Antim.33, Call.Ap.72, Lyc.987, Nonn.Par.Eu.Io.2.23, Eudoc.Cypr.2.23, ἱερὸν ἔ. recinto sagrado A.R.4.331
•templo, santuario de Ártemis en Éfeso IEphesos 4.21 (III a.C.), de Isis en File IPh.142.9 (I a.C.).
2 tierra, lugar ἀφνειὸν ἔδεθλον D.P.356.
• Etimología: De *sed- c. suf. -εθλον y disim. de aspiración.
Greek Monolingual
ἔδεθλον, το (Α)
1. θεμέλιο, βάση
2. οίκημα, ιερό οίκημα, ναός
3. περιοχή, έκταση γης.
Greek Monotonic
ἔδεθλον: τό (ἕδος), κάθισμα, θέση, κατοικία, διαμονή, σε Αισχύλ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: ground, bottom, fundament (Antim.; prob. also A. Ag. 776 for ἐσθλά; or ἕσθλα, from *ἑδ-θλα?).
Derivatives: Also ἐδέθλιον id. C(Kall.).
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: From the verb for sit (s. ἕζομαι) with εθλο-suffix (Schwyzer 533, Chantr. Form. 375) and breath-dissimilation.
Middle Liddell
ἔδεθλον, ου, τό, ἕδος
a seat, abode, Aesch.
Frisk Etymology German
ἔδεθλον: {édethlon}
Grammar: n.
Meaning: Grund, Boden, Fundament (Antim., Kall., A. R. usw.; wahrscheinlich auch A. Ag. 776 für ἐσθλά).
Derivative: Davon als formale Variante ἐδέθλιον ib. (Kall., A. R. u. a.).
Etymology : Wie ἕδος u. a. vom Verb für sitzen (s. ἕζομαι) mit θλο-Suffix (Schwyzer 533, Chantraine Formation 375) und Hauchdissimilation, falls nicht mit ἔδαφος (s. d.) zu οὖδας.
Page 1,442
