ἐλάφειος

From LSJ
Revision as of 13:00, 20 July 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />")

Ἀναξαγόρας δύο ἔλεγε διδασκαλίας εἶναι θανάτου, τόν τε πρὸ τοῦ γενέσθαι χρόνον καὶ τὸν ὕπνονAnaxagoras used to say that we have two teachers for death: the time before we were born and sleep | Anaxagoras said that there are two rehearsals for death: the time before being born and sleep

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐλάφειος Medium diacritics: ἐλάφειος Low diacritics: ελάφειος Capitals: ΕΛΑΦΕΙΟΣ
Transliteration A: elápheios Transliteration B: elapheios Transliteration C: elafeios Beta Code: e)la/feios

English (LSJ)

[ᾰ], ον, A of a stag or hart, κέρας hartshorn, Arist.HA534b23; ἐ. κρέα venison, X.An.1.5.2, PSI6.594.15 (iii A.D.). b ἐ. δίκτυα for catching stags, Aen.Tact.11.6, 38.7. 2 deer-like, cowardly, EM326.10. 3 ἐλάφειον, τό,= ὠκιμοειδές, Ps.-Dsc.4.28.

German (Pape)

[Seite 792] vom Hirsch; κέρας Arist. H. A. 4, 8; κρέα, Hirschwildpret, Xen. An. 1, 5, 2 u. Sp. – Bei E. M. 326, 10 ἀνήρ, furchtsam wie ein Hirsch.

Greek (Liddell-Scott)

ἐλάφειος: -ον, ἀνήκων εἰς ἔλαφον, τῆς ἐλάφου, «λαφίσιον», Λατ. cervinus, κέρας Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 8, 27· τὰ δὲ κρέα... ἦν παραπλήσια τοῖς ἐλαφείοις Ξεν. Ἀν. 1. 5, 2. 2) ὅμοιος ἐλάφῳ, δειλός, Ἐτυμολ. Μ. 326. 10.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
de cerf ou de biche.
Étymologie: ἔλαφος.

Spanish (DGE)

-ον
• Grafía: graf. -φεος PSI 594.15 (III a.C.)
• Prosodia: [-ᾰ-]
I 1de ciervo o venado κέρας Arist.HA 534b23, κρέα X.An.1.5.2, cf. PSI l.c., δέρμα DP 8.23 (IV d.C.).
2 que sirve para la caza del ciervo δίκτυα Aen.Tact.11.6, 38.7.
3 fig. que es como un ciervo e.d. asustadizo ἀνήρ EM 326.10G.
II neutr. subst. τὸ ἐ.
1 taba de ciervo Eup.47.
2 bot. planta parecida a la albahaca montesina o turca, quizá Silene gallica L., Ps.Dsc.4.28. • DMic.: e-ra-pe-ja.

Greek Monolingual

-α, -ο (ΑΜ ἐλάφειος, -ον)
ο ελαφήσιος
αρχ.
1. (για κυνηγετικό δίχτυ) κατάλληλος για την παγίδευση ελαφιού
2. ο δειλός.

Greek Monotonic

ἐλάφειος: -ον (ἔλαφος), αυτός που ανήκει σε ελάφι, ελαφίσιος, ἐλ. κρέα, κυνήγι, κρέας ελαφιού, σε Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

ἐλάφειος: олений (κρέα Xen.; κέρας Arst.).

Middle Liddell

ἐλάφειος, ον ἔλαφος
of a stag, ἐλ. κρέα venison, Xen.