συφορβός
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ὁ, (σῦς, φέρβω) A swineherd, Il.21.282, Od.14.504, Theoc.16.54 (as v.l.), Plu.Rom.6; in Prose συοφορβός (q.v.):—Hom. also uses ὑφορβός, δῖος ὑφορβός Od.14.413, cf. 3, al.--Noted as not Att. by Thom.Mag.p.328 R.
German (Pape)
[Seite 1046] ὁ, wie ὑφορβός, Schweinehirt, Sauhirt, Il. 21, 282 Od. 14, 504.
Greek (Liddell-Scott)
σῠφορβός: ὁ, (σῦς, φέρβω) συβώτης, χοιροβοσκός, Ἰλ. Φ. 282, Ὀδ. Ξ. 504, Θεόκρ., Πλούτ.· παρὰ πεζογράφοις, συοφορβός, ὃ ἴδε. - Παρ’ Ὁμ. ὡσαύτως εἶναι ἐν χρήσει ὁ τύπος ὑφορβός (ὡς καὶ ὗς ἀντὶ σῦς), ὁπόταν ἀπαιτῇ τοῦτο τὸ μέτρον, δῖος ὑφορβὸς Ὀδ. Ξ. 3, 413, κ. ἀλλ.· - Θωμ. ὁ Μάγιστρ. σελ. 812 σημειοῦται: «συβώτης Ἀττικοί, καὶ συβωτεῖν οὐ συφορβός, οὐδὲ συφορβεῖν».
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
porcher.
Étymologie: σῦς, φέρβω.
English (Autenrieth)
(φέρβω): swineherd; παῖς, tending swine. (Od. and Il. 21.282.)
Greek Monolingual
ὁ, Α
(ποιητ. τ.) βλ. συοφορβός.
Greek Monotonic
σῠφορβός: ὁ (σῦς, φέρβω), χοιροβοσκός, σε Όμηρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συφορβός -ου, ὁ [σῦς, φορβή] varkenshoeder.
Russian (Dvoretsky)
σῠφορβός: ὁ свинарь, свинопас Hom., Plut.
