τάραχος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
[τᾰ], ὁ, = ταραχή, X.An.1.8.2, Cyr.7.1.32, Oec.8.10, Epicur.Ep.1p.28U., al., LXXEs.1.1, al., Plu.Pomp.61, BGU889.23 (ii A.D.), etc.
German (Pape)
[Seite 1070] ὁ, = ταραχή, Xen. An. 1, 8, 2 u. Sp., wie Plut. adv. Stoic. 1 Arat. 32, S. Emp. adv. geom. 57.
Greek (Liddell-Scott)
τάρᾰχος: [ᾰ], ὁ, = ταραχή, Ξεν. Ἀνάβ. 1. 8, 2, Κύρ. 7. 1, 32, Οἰκ. 8. 10.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
c. ταραχή.
English (Strong)
masculine from ταράσσω; a disturbance, i.e. (popular) tumult: stir.
English (Thayer)
ταραχου, ὁ (παράσσω), commotion, stir (of mind): tumult (A. V. stir), Sept.; Xenophon, Plutarch, Lucian).
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ ταράσσω
ταραχή
νεοελλ.
1. ψυχική ταραχή
2. φρ. «τράβηξε τών παθών του τον τάραχο» — βασανίστηκε πολύ, υπέστη τα πάνδεινα.
Greek Monotonic
τάρᾰχος: [ᾰ], ὁ, = ταραχή, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
τάρᾰχος: (τᾰ) ὁ Xen., NT = ταραχή.
Middle Liddell
τᾰ́ρᾰχος, ὁ, = ταραχή, Xen.]
Chinese
原文音譯：t£racoj 他拉何士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：攪擾
字義溯源：滋擾，騷亂，驚愕，騷動，擾亂；源自（ταράσσω）*=激動，攪亂）
出現次數：總共（2）；徒（2）
譯字彙編：
1） 擾亂（2） 徒12:18； 徒19:23
