καταρνέομαι
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
deny strongly, persist in denying, φῄς, ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε; S.Ant.442, cf. PFlor.181.5 (iii A.D.).
German (Pape)
[Seite 1374] läugnen, φὴς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι τάδε Soph. Ant. 438.
French (Bailly abrégé)
-οῦμαι;
nier, renier.
Étymologie: κατά, ἀρνέομαι.
Greek (Liddell-Scott)
καταρνέομαι: ἀρνοῦμαι ἰσχυρῶς, ἐπιμένω ἀρνούμενος, μετ’ ἀπαρεμ. καὶ τοῦ μή, φῂς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι τάδε; Σοφ. Ἀντ. 442.
Greek Monotonic
καταρνέομαι: μέλ. -ήσομαι, αρνούμαι σθεναρά, εμμένω στην άρνηση, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
καταρνέομαι: отрицать: φῂς ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε; Soph. ты признаешь или отрицаешь, что сделал это?
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-αρνέομαι (categorisch) ontkennen.
