μαστιχάω
From LSJ
ὅτι τίς ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐπελεύσεται ὀπίσω τῆς βουλῆς τὰ ὅσα ἐποίησεν αὐτήν; (Ecclesiastes 2:12, LXX version) → for who is the man who, after following his own plan, will find wisdom (in) everything he has done?
English (LSJ)
gnash the teeth, Ep. dat. part. μαστιχόωντι Hes.Sc. 389:—Med., gloss on μασταρίζειν, Hsch.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
grincer des dents.
Étymologie: μάσταξ.
Russian (Dvoretsky)
μαστῐχάω: (только part. praes. μαστιχόων) скрежетать зубами (Hes. - v.l. μαστάζω и μαστιόω).
Greek (Liddell-Scott)
μαστῐχάω: (μάσταξ;) τρίζω τοὺς ὀδόντας, μόνον ἐν Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 389, Ἐπ. δοτ. μετοχ. μαστιχόωντι ἀντὶ μαστιχῶντι· πρβλ. μασταρύζω.
Greek Monotonic
μαστῐχάω: (μάσταξ;), τρίζω τα δόντια μου, Επικ. μτχ. μαστιχόων, σε Ησίοδ.
Frisk Etymological English
See also: s. μάσταξ
Middle Liddell
μαστῐχάω, [μαστάξ?]
to gnash the teeth, epic part. μαστιχόων, Hes.
