ἀγχέμαχος
Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible
English (LSJ)
ον, fighting hand to hand, Il.13.5, Hes.Sc.25; τὰ ἀ. ὅπλα καλούμενα X.Cyr.1.2.13, cf. Arr.Ind.24.4; τεύχεσιν ἀ. APl.4.173 (Jul. Aegypt.).
Spanish (DGE)
(ἀγχέμᾰχος) -ον
I 1que lucha cuerpo a cuerpo, de cerca ἕταροι Il.16.248, cf. 13.5, Λοκροί Hes.Sc.25, πολιάται Simon.FGE 732, Q.S.11.279, οἱ ἀγχέμαχοι Philostr.Im.2.17.10.
2 de armas que sirve para luchar cuerpo a cuerpo θώρακα ... καὶ γέρρον ... μάχαιραν ἢ κοπίδα X.Cyr.1.2.13, δόρατα Q.S.6.363, cf. AP 16.173 (Iul.Epigr.)
•no arrojadizo Hsch.
II que pelea cerca, que es compañero de combate Nonn.D.18.368, 34.269.
III adv. -ως en el cuerpo a cuerpo D.C.Epit.9.20.6.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui combat de près, brave;
2 qui sert à combattre de près.
Étymologie: ἄγχι, μάχομαι.
English (Autenrieth)
(ἄγχι, μάχομαι): fighting hand to hand (cominus).
Greek Monotonic
ἀγχέμᾰχος: -ον (ἄγχι, μάχομαι), αυτός που μάχεται από κοντά, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.· τὰ ἀγχέμαχα ὅπλα, όπλα κατάλληλα για μάχη σώμα με σώμα, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀγχέμᾰχος:
1) ведущий ближний бой, сражающийся врукопашную (ἕταροι, θεράποντες Hom.; οἱ Ἄβαντες Plut.);
2) предназначенный для ближнего или рукопашного боя (ὅπλα Xen.).
Middle Liddell
ἄγχι μάχομαι
fighting hand to hand, Il., Hes.; τὰ ἀγχ. ὅπλα arms for close fight, Xen.
Mantoulidis Etymological
(=αὐτός πού μάχεται ἀπό κοντά). Σύνθετη λέξη ἀπό τό ἐπίρρ. ἄγχι + μάχομαι.
German (Pape)
(für ἀγχί-μ.), Nahkämpfer, Hom. viermal, μυσῶντ' ἀγχεμάχων Il. 13.5, ἀγχεμάχοις ἑτάροισιν 16.248, ἀγχέμαχοι θεράποντες 16.272, 17.165; sp.D., wie D. P. 1002; Ἄβαντες Plut. Thes. 5; ὅπλα, Waffen zum Kampfe in der Nähe, Xen. Cyr. 7.4.15; die er 1.2.13 den τόξα und παλτά entgegensetzt; ähnl. τεύχη Iul.Aeg. 31 (Plan. 173).
