πτέρωμα
Τραφὲν ὄρεσι καὶ φάραγξιν ἀγρίαις, κήρυξ πέφυκα τῆς λόγου ὑμνῳδίας. Φωνήν μὲν οὐκ ἔναρθρον, εὔηχον δ' ἔχω (Byzantine riddle) → Raised in the mountains and wild ravines, I have become the herald of hymns that are sung. I have no articulate voice...
English (LSJ)
ατος, τό, A that which is feathered, e.g. feathered arrow, A.Fr.139, Lyc.56. 2 πτέρωμα βραγχίων the fin by the gills of fishes, Ael.NA16.12. 3 colonnade of a temple, Vitr.3.3.9, 4.8.6. 4 πτερώματα πετάσου awnings, Ephes.2.41 (iii A.D.). II plumage, τὸ τῆς ψυχῆς πτέρωμα Pl.Phdr.246e; in literal sense, Porph. ap. Eus.PE3.12: pl., Arist.Col.792a24, b28. 2 οἷον . . πτέρωμα τῆς κινήσεως motive wing power, Gal.7.586.
German (Pape)
[Seite 809] τό, die Befiederung, das Gefieder; Aesch. frg. 116; Plat. Phaedr. 246 e. – Der befiederte Pfeil, Lycophr. 56; – βραγχίου, Floßfeder an den Kiemen, Ael. H. A. 16, 12. – Auch = πτερόν bei Gebäuden, Vitruv. 3, 2.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
lobe de branchies.
Étymologie: πτερόω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πτέρωμα -ατος, τό [πτερόν] verenkleed:. τὸ τῆς ψυχῆς πτέρωμα het verenkleed van de ziel Plat. Phaedr. 246e.
Russian (Dvoretsky)
πτέρωμα: ατος τό
1 оперение, окрыленность (τὸ τῆς ψυχῆς π. Plat.);
2 оперенная стрела Aesch.;
3 крыло (τῶν πτερωμάτων χρώματα Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
πτέρωμα: τό, τὸ ἔχειν πτερά, π.χ. βέλος ἔχον πτερά, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 129, Λυκόφρ. 56· πρβλ. πτερόν ΙΙΙ. 6. 2) πτ. βραχίων, τὸ πτερύγιον τὸ παρὰ τὰ βράγχια τῶν ἰχθύων, Αἰλ. π. Ζ. 16. 12. 3) τὸ περίστυλον ναοῦ (ἴδε πτερὸν ΙΙΙ. 9), Βιτρούβ. 3. § 29, 4. § 61. ΙΙ. πτέρωσις, τὰ πτερά, τὸ τῆς ψυχῆς πτ. Πλάτ. Φαῖδρ. 246Ε· ἐν τῷ πληθ., Ἀριστ. π. Χρωμ. 2, 4 καὶ 12.
Greek Monolingual
το, ΝΜΑ, και φτέρωμα Ν
1. τα φτερά και τα πούπουλα ενός πτηνού, το σύνολο τών πτερών και τών πτίλων
2. μτφ. η δύναμη για πέταγμα ή για κίνηση (α. «φρενών πτέρωμα», Κάλβ.
β. «τὸ τῆς ψυχῆς... πτέρωμα», Μεθόδ.
γ. «πτέρωμα τῆς κινήσεως», Γαλ.)
νεοελλ.
το φύτρωμα τών φτερών, η πτεροφυΐα
αρχ.
1. το να έχει φτερά κάποιο ζώο
2. το φτερωτό άκρο του βέλους
3. τα πτερύγια τών βραγχίων τών ψαριών
4. το περίστυλο ναού
5. προεξοχή στέγης, γείσο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πτερόν + κατάλ. -ωμα (πρβλ. πλεύρ-ωμα: πλευρά)].
Greek Monotonic
πτέρωμα: -ατος, τό (πτερόω),
I. αυτό που έχει φτερά, π.χ. το φτερωτό βέλος, σε Αισχύλ.
II. τα ίδια τα φτερά, σε Πλάτ.
Middle Liddell
πτέρωμα, ατος, τό, πτερόω
I. that which is feathered, e. g. a feathered arrow, Aesch.
II. plumage, Plat.
