ὁμαλής

From LSJ
Revision as of 18:55, 25 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")

Οὐκ ἔστιν αἰσχρὸν ἀγνοοῦντα μανθάνειν → Non est inhonestum ea, quae nescis, discere → nicht schändlich ist's, dass einer lernt, was er nicht weiß

Menander, Monostichoi, 405
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὁμᾰλής Medium diacritics: ὁμαλής Low diacritics: ομαλής Capitals: ΟΜΑΛΗΣ
Transliteration A: homalḗs Transliteration B: homalēs Transliteration C: omalis Beta Code: o(malh/s

English (LSJ)

ές, A level, even, of the ground, Pl.Criti.118a; τὰ ὁ. level ground, X.Cyn. 2.7, Arist.Pr.880b15; in Archit., ὀρθὸν καὶ ὁ. IG22.1668.63; πεσεῖν εἰς ὁμαλές fall on flat ground, Arist.Pr.913b9; of surfaces, smooth, νεφροί Id.PA671b7; of certain plants, Thphr.HP1.5.3; σωροὶ παράλληλοι καὶ ὁ. Plu.Lyc.8. 2 equable, even, [κίνησις] Arist.Ph.228b28, cf. 223b21, al.; of music, Id.Pr.918a12; ἀραιότης, παρεκτάσεις, v.l. for ὁμαλός in Epicur.Ep.2pp.49,53 U. 3 of condition, δίαιτα Aristox.Fr.Hist.15, cf. Plu.Lyc.8. 4 for Adv. ὁμαλῶς v. ὁμαλός.

German (Pape)

[Seite 329] ές, gleich, eben, vom Boden; im Gegensatz von ὄρθιον, Xen. An. 4, 6, 12; λεῖον καὶ ὁμαλὲς πεδίον, Plat. Critia. 118 a; Sp.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
uni, càd :
1 qui offre une surface plane ; τὸ ὁμαλές ou τὰ ὁμαλῆ, plaine;
2 fig. semblable, égal, d’égale mesure.
Étymologie: ὁμός.

Russian (Dvoretsky)

ὁμᾰλής:
1 ровный, равнинный (πεδίον Plat.);
2 ровный, равномерный (κίνησις Arst.);
3 равноправный, равный (ὁμαλεῖς καὶ ἰσόκληροι Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ὁμᾰλής: -ές, ἐπίπεδος, ὁμαλός, ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, Πλάτ. Κριτί. 118Α, Ἀριστ. κτλ.· τὰ ὁμαλῆ, ἔδαφος ὁμαλόν, Ξεν. Κυν. 2, 7, κλ.· πεσεῖν εἰς ὁμαλές, εἰς ἐπίπεδον ἔδαφος, Ἀριστ. Προβλ. 16. 4, 2· - ἐπὶ ἐπιφανείας, λεῖος, νεφροὶ ὁ αὐτ. π. Ζ. Μορ. 3. 9, 4· ἐπί τινων φυτῶν, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 1. 5, 3. 2) ἐπὶ κινήσεως, ὁμαλός, τακτικός, Ἀριστ. Φυσ. 5. 4, 16, πρβλ. 4. 14, 8, κ. ἀλλ.· ἐπὶ μουσικῆς, ὁ αὐτ. ἐν Προβλ. 19. 6. 3) ἐπὶ τῆς ἐσθῆτος κλ., καὶ δὴ καὶ περὶ τῆς ἐσθῆτος καὶ τῆς λοιπῆς διαίτης ὅπωςὁμαλής Ἀθήν. 446Β. - Τὰ Ἀντίγραφα τοῦ Ἀριστ. Προβλ. 26. 58, κτλ. συνεχῶς ποικίλλουσι μεταξὺ τῶν τύπων ὁμαλὴς καὶ ὁμαλός, πρβλ. Λοβ. Φρύνιχ. 185.

Greek Monolingual

ὁμαλής, -ές (Α)
1. (για το έδαφος) επίπεδος, ομαλός («ἀνελθόντι ὁμαλής ἐστιν ὁ λόφος καὶ ἐπίπεδος», Παυσ.)
2. (για τους νεφρούς) γλιστερός
3. (για φύλλωμα) λείος
4. (για κίνηση) ισοταχής
5. (για συνθήκες ζωής) μη υπερβολικός, μέτριος, μετρημένος
6. (για περιουσία) ίσος («καὶ ζῆν μετ' ἀλλήλων ἅπαντας ὁμαλεῖς καὶ ίσοκλήρους τοῖς βίοις γενομένους», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁμαλός, κατά τα επίθ. σε -ής, -ές].

Greek Monotonic

ὁμᾰλής: -ές, = ὁμαλός, επίπεδος, ομαλός, τὰ ὁμαλῆ, ομαλά εδάφη, σε Ξεν.

Middle Liddell

ὁμᾰλής, ές = ὁμαλός
level, τὰ ὁμαλῆ level ground, Xen.