ψαρός

From LSJ
Revision as of 15:56, 24 August 2023 by Spiros (talk | contribs) (LSJ1 replacement)

πρῶτον μὲν οὖν ὄστρεια παρὰ Νηρεῖ τινι ἰδὼν γέροντι φυκί ἠμφιεσμένα ἔλαβον ἐχίνους τ' ἐστὶ γὰρ προοίμιον δείπνου χαριέντως ταῦτα πεπρυτανευμένου → So first I spotted oysters wrapped in seaweed at the shop of some old Nereus, and sea urchins, which I bought; these were the appetizers for a delightfully managed dinner

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ψᾱρός Medium diacritics: ψαρός Low diacritics: ψαρός Capitals: ΨΑΡΟΣ
Transliteration A: psarós Transliteration B: psaros Transliteration C: psaros Beta Code: yaro/s

English (LSJ)

(A), ά, όν, (ψάρ)
A like a starling, i.e. speckled, dappled, ψαρὸς ἵππος a dapple-grey horse, Ar.Nu.1225, LXX Za.1.8; Arist.HA632b19 distinguishes it fr. ποικίλος, which implies that the spots are more distinctly marked:—Comp. ψαρότερος Ael.NA12.28, Aët.11.11.

(B), ά, όν, neut. ψαρόν, τό, name of a siccative powder, Paul.Aeg.7.13.11; perhaps cf. ψηρός.

German (Pape)

[Seite 1391] eigtl. von der Farbe des Staars, staargrau, übh. grau, aschgrau, gesprenkelt; ἵππος Ar. Nubb. 1224 (ποικίλος, σποδοειδής, die Erkl. ταχύς ist wohl falsch); Arist. H. A. 9, 49; Ael. H. A. 12, 28; von ποικίλος unterschieden, dieses bezeichnet Mehrfarbigkeit, jenes Abstufungen derselben Farbe, Grau in Grau, wie die Farbe der Staare ist, dah. es Plin. H. N. 10, 29 durch concolor übersetzt.

French (Bailly abrégé)

ά, όν :
d'un gris pommelé;
Cp. ψαρότερος.
Étymologie: DELG ψάρ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ψαρός -ά -όν [ψάρ] spreeuwachtig, d.w.z. gespikkeld:. ψαρὸς ἵππος gespikkeld paard Aristoph. Nub. 1225.

Russian (Dvoretsky)

ψᾱρός:
1 пятнистый, пестрый (κίχλη Arst.);
2 серый в яблоках (ἵππος Arph.).

Greek Monolingual

(I)
-ή, -ό / ψαρός, -ά, -όν, ΝΜΑ, και τ. θηλ. ψαριά Ν ψάρ
(κυρίως για ζώα) αυτός που έχει γκρίζο τρίχωμα
νεοελλ.
1. (για πρόσ.) αυτός που έχει αρχίσει να ασπρίζει, γκριζομάλλης
2. (στον Ερωτόκρ.) (για άλογο) ταχύς
αρχ.
1. διάστικτος, κατάστικτος
2. ποικιλόχρωμος.
(II)
-ά, -όν, Α
βλ. ψηρός.

Greek Monotonic

ψᾱρός: -ά, -όν (ψάρ), αυτός που μοιάζει με ψαρόνι, δηλ. αυτός που έχει στίγματα, κατάστικτος, γκρίζος· ψαρὸς ἵππος, παρδαλό γκρι (φαιό) άλογο, σε Αριστοφ.

Greek (Liddell-Scott)

ψᾱρός: -ά, -όν, (ψὰρ) ὅμοιος πρὸς ψᾶρα Δηλ. ἔχων στίγματα, κατάστικτος, ψ. ἵππος, κατάστικτος φαιὸς ἵππ., Ἀριστοφ. Νεφ. 1225 (ἔνθα ἕτεροι ἑρμηνεύουσι διὰ τοῦ ταχύς, οἱονεὶ ἐκ τοῦ ψαίρω, πρβλ. Σχολ. ἐν τόπῳ)· ὁ Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 49Β, 2, διακρίνει τὸ ψαρὸς ἀπὸ τοῦ ποικίλος, ὅπερ σημαίνει ὅτι τὰ στίγματα εἶναι εὐδιακριτώτερα. - Συγκρ. ψαρότερος, Αἰλ. π. Ζῴων 12. 28.

Middle Liddell

ψᾱρός, ή, όν [ψάρ]
like a starling, i. e. speckled, dappled, ψ. ἵππος a dapple-gray horse, Ar.

Mantoulidis Etymological

-ά, -όν (=κατάστικτος, παρδαλός). Ἀπό τό ψάρ.