θίξις
διὰ λαμπροτάτου βαίνοντες ἁβρῶς αἰθέρος → passing lightly through clear-shining air (Euripides, Medea 829)
English (LSJ)
-εως, ἡ,
A touching, Hp.Mul.1.40, Arist.GA751a19, Ph.202a7, Gal.15.45, S.E.P.3.56,al.; ἄχρι τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης κατὰ θίξιν as far as the Red Sea, which it touches, Vett.Val.12.20, cf. 13.19; ὁ κατὰ θίξιν περισκυθισμός a scalp operation in which the edges of the wound were made to touch, Arch.Pap.4.270 (iii A.D.), cf. Archig. ap. Gal.12.577 (where θῆξιν).
II metaph., apprehension of the mind, Plot.5.3.10: pl., Procl.in Prm.p.628S.
German (Pape)
[Seite 1212] ἡ, das Berühren, die Berührung; Arist. gen. anim. 3, 1; Plut. u. a. Sp.
Russian (Dvoretsky)
θίξις: εως ἡ касание, (со)прикосновение (οὐ θ., ἀλλὰ ἕνωσις Sext.): κατὰ τὴν θίξιν Arst. на ощупь.
Greek (Liddell-Scott)
θίξις: -εως, ἡ, ψαῦσις, τὸ ἐγγίζειν, Ἀριστ. Γεν. Ζ. 3. 1, 27, Φυσ. 3. 2, 4.
Greek Monolingual
θίξις, ἡ (Α) θιγγάνω
1. πλησίασμα, άγγιγμα, προσέγγιση, ψηλάφηση («ἄχρι τῆς Ἐρυθρᾱς θαλάσσης κατὰ θίξιν» — μέχρι την Ερυθρά θάλασσα, την οποία πλησιάζουμε, Βέττ. Βαλ.)
2. μτφ. (για τον νου) αντίληψη
3. φρ. «ὁ κατὰ θίξιν περισκυθισμός» — εγχείρηση του κρανίου, κατά την οποία προσεγγίζονταν τα άκρα του τραύματος
4. μουσ.
(κατά τον Πλούτ.) το άγγιγμα τών χορδών της λύρας.
