ὑακίνθινος
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
English (LSJ)
[ῠ], η, ον, hyacinthine, ἄνθος Od.6.231; ἄνθεα E.IA1298 (lyr.); ἔξαστις Michel832.14 (Samos, iv B. C.); φύλλα Theoc.11.26; blue, θώρακες Apoc.9.17; ἔνδυμα Ph.2.225, J.BJ5.5.7; lana, Cod. Just.4.40.1; λίθοι PSI3.183.5 (v A. D.).
German (Pape)
[Seite 1168] hyacinthen, hyacinthfarbig, d. i. dunkelroth, schwarzroth, übh. dunkelfarbig; ὑακίνθινον ἄνθος, die Hyacinthblume, Od. 6, 231. 23, 158, wie Eur. I. A. 1298; ῥάβδος, Anacr. 29, 1; von Haaren, Luc. pro imag. 5.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
de couleur jacinthe, violet ou bleu foncé;
NT: hyacinthe : pierre précieuse, de couleur incertaine, (pê) un saphir de couleur bleue ; il est possible que ce soit l'opale ou l'ambre.
Étymologie: ὑάκινθος.
Russian (Dvoretsky)
ὑᾰκίνθῐνος: (ῠ)
1 гиацинтовый Hom., Theocr.: ἄνθεα ὑακίνθινα Eur. гиацинты;
2 цвета гиацинта, т. е. фиолетовый, пурпурный или темно-синий Luc.
Greek (Liddell-Scott)
ὑακίνθῐνος: -η, -ον, ὁ τοῦ ὑακίνθου, κόμας, ὑακινθίνῳ ἄνθει ὁμοίας Ὀδ. Ζ. 231, (ἴδε ὑάκινθος), Σαπφὼ 62· ἄνθεα Εὐρ. Ι. Α. 1298 φύλλα, Θεόκρ. 11. 26 ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ὑακίνθινον· ὑπομελανίζον, πορφυρίζον».
English (Autenrieth)
hyacinthine; ἄνθος, Od. 6.231 and Od. 23.158.
Spanish
English (Strong)
from ὑάκινθος; "hyacinthine" or "jacinthine", i.e. deep blue: jacinth.
English (Thayer)
ὑακινθινη, ὑακίνθινον (ὑάκινθος), of hyacinth, of the color of hyacinth, i. e. of a red color bordering on black (Hesychius ὑακινθιον. ὑπομελανιζον): Homer, Theocr, Lucian, others; the Sept.).
Greek Monolingual
-η, -ο / ὑακίνθινος, -ίνη, -ον, ΝΜΑ
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον υάκινθο
αρχ.
(το ουδ.) ὑακίνθινον
(κατά τον Ησύχ.) «ὑπομελανίζον, πορφυρίζον».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑάκινθος + κατάλ. -ινος (πρβλ. λίθινος)].
Greek Monotonic
ὑᾰκίνθῐνος: [ῠ],, -η, -ον, υακίνθινος, όμοιος με υάκινθο, βιολετής, σε Ομήρ. Οδ., Ευρ.
Middle Liddell
ὑακίνθῐνος, η, ον
hyacinthine, Od., Eur.
Chinese
原文音譯：Øak⋯nqinoj 虛阿卿提挪士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：紅碧玉
字義溯源：紅碧玉的，紅鋯英石，深藍，紫色，紫瑪瑙；源自（ὑάκινθος）*=紅碧玉，紅寶石）
出現次數：總共（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 紫瑪瑙（1） 啓9:17
Léxico de magia
-ον de jacinto de uno de los círculos del cielo ὁρκίζω αὐτὸ τοὺς ἑπτὰ κύκλους τοῦ οὐρανοῦ ... τὸν δεύτερον ὑακίνθινον lo conjuro por los siete círculos del cielo, el segundo de jacinto C 10 16
