ἀντιγραφή

From LSJ
Revision as of 19:43, 9 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Bailly1_1)

κράτιστοι δ᾽ ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων → the bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it | and they are most rightly reputed valiant who, though they perfectly apprehend both what is dangerous and what is easy, are never the more thereby diverted from adventuring

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀντιγρᾰφή Medium diacritics: ἀντιγραφή Low diacritics: αντιγραφή Capitals: ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ
Transliteration A: antigraphḗ Transliteration B: antigraphē Transliteration C: antigrafi Beta Code: a)ntigrafh/

English (LSJ)

ἡ,

   A a reply in writing, such as Caesar's Anticato in reply to Cicero's Cato, Plu.Caes.3,cf.Sol.1,Id.2.1059b, Herm.in Phdr.p.189A.    II as law-term, answer put in by the defendant, plea, D.45.46 (where a specimen is found); sts. of the plaintiff's plea, indictment, Pl.Ap. 27c, Hyp.Eux.31:—sts. ἀντιγραφή was used indifferently of both parties, cf. Harp.:—in Ar.Nu.471, generally, counter-pleas, cf. Poll. 8.58.    III transcribing, D.H.4.62.    2 = ἀντίγραφον, Plu.2.577e.    IV rescript, imperial decree, OGI262.27.

German (Pape)

[Seite 250] ἡ, 1) Gegenschrift, d. i. a) Antwort, Plut. Sol. 1 u. sonst. – b) Widerlegung, Plut. Caes. 3. – c) das Abschreiben, Dion. Hal. 4, 62; Abschrift, Plut. de gen. Socr. 5. – 2) Anklageschrift, Plat. Apol. 27 c; eigtl. Feststellung des Klagepunkts, ein Beispiel s. Dem. 45, 46; übh. Processe, πράγματα καὶ ἀντιγραφαί Ar. Nubb. 466.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιγρᾰφή: ἡ, γραπτὴ ἀπάντησις, αὐτὸς δ’ οὖν [ὁ Καῖσαρ] ὕστερον ἐν τῇ πρὸς Κικέρωνα περὶ Κάτωνος ἀντιγραφῇ παραιτεῖται μὴ στρατιωτικοῦ λόγον ἀνδρὸς ἀντεξετάζειν πρὸς δεινότητα ῥήτορος εὐφυοῦς, καὶ σχολὴν ἐπὶ τοῦτο πολλὴν ἄγοντος Πλουτ. Καῖσ. 3, ὁ αὐτ. 2. 1059Β. ΙΙ. ὡς ὅρος νομικός, ἡ ἀπάντησις ἡ διδομένη ὑπὸ τοῦ ἐναγομένου, ἡ ἀπολογία αὐτοῦ, Δημ. 1115. 21 (ἔνθα ὑπάρχει καὶ δεῖγμα ἀντιγραφῆς)· ἐνίοτε κεῖται ἡ λέξις ἐπὶ τοῦ ἐνάγοντος, ἔγγραφος κατηγορία, Πλάτ. Ἀπολ. 27C, Ὑπερείδ. ὑπὲρ Εὐξεν. 20. 40: - ἐπὶ δίκης περὶ κληρονομίας (διαδικασία κλήρου) ὁ ὅρος ἀντιγραφὴ κεῖται ἐπ’ ἀμφοτέρων τῶν διαδικαζομένων ἀδιαφόρως, ἴδε Λεξικ. Ἀρχαιολογ.: - ἐν Ἀριστοφ. Νεφ. 471, καθόλου, ἀντικατηγορίαι, ἴδε Πολυδ. Η΄, 58· πρβλ. δὲ καὶ Ἁρποκρ. ἐν λέξει. ΙΙΙ. τὸ ἀντιγράφειν, ὡς καὶ νῦν, Διον. Ἁλ. 4. 62. 2) = ἀντίγραφον, Πλούτ. 2. 577Ε. ΙV. βασιλικὸν διάταγμα, Συλλ. Ἐπιγρ. 4474, Βυζ.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
I. écrit en réponse :
1 réponse à un écrit;
2 réplique, réfutation;
II. plaidoyer;
III. transcription, copie.
Étymologie: ἀντιγράφω.