στενοχωρέω
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
English (LSJ)
A to be straitened, confined, Macho ap.Ath.13.582b: metaph., to be anxious, in difficulty, ἐπί τινι Hp.Praec.8; εὶς τὴν ἀκρίβειαν τῆς ἑρμηνείας στενοχωρεῖ ὁ λόγος IPE12.39.18 (Olbia, not before ii A.D.). II trans., crowd, straiten, τοὺς ἀπαντῶντας Luc.Nigr.13; τὰς πύλας, τὰς ὁδούς, Charito 5.3, 4.7; ταλάντοις τοὺς θησαυρούς Lib.Or.59.15:—Pass., with fut. Med. (Them.Or.25.310d), to be crowded together, D.S.20.29, Charito 3.2; ἐν ταὐτῷ σ. Luc. Tox.29; χῶραι -οῦνται ποσὶ μιαιφόνων J.BJ4.3.10; ἀγορὰ -ουμένη ὄχλῳ D.H.6.67; of stricture, Heliod. ap. Orib.50.9.1; to be cramped or confined, ὁ Εὐφράτης -ούμενος Isid.Char.1, cf. Sch.Il.Oxy.221 xi 8, Porph.Sent.27; of a picture, Them. l.c. 2 metaph., press closely, tina LXX Jd.16.16:—Pass., to be straitened, cramped, ib.Is.28.19(20), Procl.Inst.98; ἐν τοῖς σπλάγχνοις 2 Ep.Cor.6.12; ὑπὸ τῶν κακῶν Sch.E.Med.57.
German (Pape)
[Seite 935] eng sein od. werden, u. übertr., sich in der Enge, in Verlegenheit befinden; Machon bei Ath. XIII, 582 b; c. dat., Hippocr.; ἔν τινι, N. T.; – trans., in die Enge bringen, τοὺς ἀπαντῶντας, Luc. Nigr. 13; τὰς ὁδούς, Charit. 4, 7; πύλας, 9, 3; dah. pass. ἐστενοχωρημένος, Luc. Tox. 29; πλῆθος στενοχωρούμενον, Charit. 3, 2; vgl. noch D. Sic. 20, 29.
Greek (Liddell-Scott)
στενοχωρέω: εἶμαι ἐστενοχωρημένος, δυσκολεύομαι δι’ ἔλλειψιν χώρου, Κωμικοὶ παρ’ Ἀθην. 582Β· μεταφορ., εἶμαι ἐν στενοχωρίᾳ, δυσκολεύομαι διά τι πρᾶγμα, τινι Ἱππ. 27. 35. ΙΙ. μεταβ., πληρῶ, γεμίζω, στενὸν ποιῶ, συμπυκνῶ, τοὺς ἀπαντῶντας Λουκ. Νιγρῖν. 13· τὰς πύλας, τὰς ὁδοὺς Χαρίτων 5. 3, κτλ. - Παθητ., μετὰ μέσ. μέλλ. (Θεμίστ. 310D), συμπυκνοῦμαι, συνέρχομαι στενῶς ὁμοῦ, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 1, 11, Διόδ. 20. 29· ἐν ταὐτῷ στ. Λουκ. Τόξ. 29· ἐστ. τὰ κολαστήρια Συνέσ. 147Α· ἐπὶ εἰκόνος, περιορίζομαι, Θεμίστ. ἔνθ’ ἀνωτ. 2) μεταφορ., πιέζω πολύ, τινα Ἑβδ. (Ἰουδὶθ ΙϚ', 16)· - Παθ., συμπιέζομαι, στενοχωροῦμαι, αἰσθάνομαι στενοχωρίαν, ἐν τοῖς σπλάγχνοις Β' Ἐπιστ. πρ. Κορινθ. Ϛ΄, 12· τῷ κακῷ Σχόλ. εἰς Εὐρ. Μήδ. 57· τῷ βίῳ Γρηγ. Νύσσ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 resserrer, rétrécir ; Pass. être à l’étroit;
2 mettre à l’étroit, à la gêne, tourmenter, acc..
Étymologie: στενόχωρος.
