Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

flebilis

From LSJ
Revision as of 06:54, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_4)

Latin > English (Lewis & Short)

flēbĭlis: e, adj. fleo.
I Pass., to be wept over, to be lamented, lamentable (class.): ponite ante oculos miseram illam et flebilem speciem, Cic. Phil. 11, 3, 7: o flebiles vigilias! id. Planc. 42, 101: Hector, Ov. Am. 2, 1, 32: Ino, Hor. A. P. 123: flebile principium melior fortuna secuta est, Ov. M. 7, 518.—With dat. pers.: multis ille bonis flebilis occidit, Nulli flebilior, quam tibi, Vergili, Hor. C. 1, 24, 9.—
II Act.
   A That makes or causes to weep, that brings tears (poet. and rare): cepe, Lucil. ap. Non. 201, 2: ultor, Ov. H. 13, 48: flebile dictu, Sil. 9, 502.—
   B Weeping, tearful, doleful (class.): gemitus elamentabilis; imbecillus, abjectus, flebilis, Cic. Tusc. 2, 24, 57: maeror (est) aegritudo flebilis, id. ib. 4, 8, 18; cf.: affectus vel concitati vel flebiles, Quint. 11, 3, 162: vox, id. ib. 64: elegia, Ov. Am. 3, 9, 3: modi, Hor. C. 2, 9, 9: suavitas, Quint. 11, 3, 170: spargebat tepidos flebilis imbre sinus, Ov. Am. 3, 6, 68: sponsa, Hor. C. 4, 2, 21: matrona, App. M. 6, p. 125, 2 Elm.—In neut.: flebile, adverbially: exclusus flebile cantet amans, dolefully, plaintively, sadly, Ov. R. Am. 36: gavisae, Stat. Th. 12, 426; Sil. 7, 648.—Hence, adv.: flēbĭlĭter (acc. to II. B.), mournfully, dolefully: vide, quam non flebiliter respondeat, Cic. Tusc. 2, 17, 39: lamentari, id. ib. 2, 21, 49: canere, id. ib. 1, 35, 85: gemere, Hor. C. 4, 12, 5.—Comp.: daemones flebilius ululant, Paul. Nol. Carm. 20, 57.

Latin > French (Gaffiot 2016)

flēbĭlis,¹⁰ e (fleo),
1 digne d’être pleuré, lamentable, affligeant : Hor. O. 1, 24, 9 ; Cic. Phil. 11, 7 ; Planc. 101
2 qui fait pleurer : flebile cepe Lucil. Sat. 194, l’oignon qui fait pleurer