ἔλπομαι
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
English (Slater)
ἔλπομαι (ἔλπομαι, -εαι, -εται; impf. ἔλπετο coni.)
1 expect, imagine
a abs. νῦν δ' ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μὰν τέλος (O. 13.104)
b c. aor. inf. ἔλπομαι μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθ' ὡσείτἀγῶνος βαλεῖν ἔξω (P. 1.44) ἔλπετο δ (sc. αὐτὸν) οὐκέτι οἱ κεῖνόν γε πράξασθαι πόνον (Schr.: ἤλπετο codd.) (P. 4.243) τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, / ἔλπεταί τις ἕκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι (N. 4.92) ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν (N. 6.26) ἐγὼ δὲ πλέον' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ Ὅμηρον (N. 7.21)
c c. fut. inf. ἔλπομαι δ' τὸν Ἱπποκλέαν ἔτι καὶ μᾶλλον σὺν ἀοιδαῖς ἕκατι στεφάνων θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν (P. 10.55)
d c. pres. inf. εἰ δὲ θεὸν ἀνήρ τις ἔλπεται λτ;τιγτ; λαθέμεν ἔρδων (λελαθέμεν Mommsen: <τι> Mu surus: <κε> Turyn) (O. 1.64) τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν; (Bergk: εἶναι Stobaeus, om. Clem. Alex.: what do you imagine sophia to be ) fr. 61.
e c. inf. pres.? & κε. ἔτι γλυκυτέραν κεν ἔλπομαι κλείζειν (κλείξειν Π, v. l. in codd.: sc. ὁδὸν λόγων) (O. 1.109), cf. Turyn at (O. 1.64)
English (Slater)
ἔλπομαι (ἔλπομαι, -εαι, -εται; impf. ἔλπετο coni.)
1 expect, imagine
a abs. νῦν δ' ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μὰν τέλος (O. 13.104)
b c. aor. inf. ἔλπομαι μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθ' ὡσείτἀγῶνος βαλεῖν ἔξω (P. 1.44) ἔλπετο δ (sc. αὐτὸν) οὐκέτι οἱ κεῖνόν γε πράξασθαι πόνον (Schr.: ἤλπετο codd.) (P. 4.243) τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, / ἔλπεταί τις ἕκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι (N. 4.92) ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν (N. 6.26) ἐγὼ δὲ πλέον' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ Ὅμηρον (N. 7.21)
c c. fut. inf. ἔλπομαι δ' τὸν Ἱπποκλέαν ἔτι καὶ μᾶλλον σὺν ἀοιδαῖς ἕκατι στεφάνων θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν (P. 10.55)
d c. pres. inf. εἰ δὲ θεὸν ἀνήρ τις ἔλπεται λτ;τιγτ; λαθέμεν ἔρδων (λελαθέμεν Mommsen: <τι> Mu surus: <κε> Turyn) (O. 1.64) τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν; (Bergk: εἶναι Stobaeus, om. Clem. Alex.: what do you imagine sophia to be ) fr. 61.
e c. inf. pres.? & κε. ἔτι γλυκυτέραν κεν ἔλπομαι κλείζειν (κλείξειν Π, v. l. in codd.: sc. ὁδὸν λόγων) (O. 1.109), cf. Turyn at (O. 1.64)
