αὐλῶπις
προγράψαντες οὖν τά τε θεωρήματα καὶ τὰ ἐπιτάγματα τὰ χρεῖαν ἔχοντα εἰς τὰς ἀποδείξιας αὐτῶν μετὰ ταῦτα γραψοῦμές τοι τὰ προκείμενα → having therefore written at the beginning the theorems and the postulates that are necessary for their proofs, we will then write out for you the propositions
English (LSJ)
ιδος, ἡ, (ὤψ) in Il. always epithet of τρυφάλεια, helmet with a tube-like opening between the cheek-pieces (acc. to Sch. with a tube (αὐλός) to hold the λόφος), Il.5.182, al.; λόγχη with a socket to hold the shaft, S.Fr.1027; περικεφαλαία conical, Ath.5.189c, cf. Hsch.
Spanish (DGE)
-ιδος, ἡ
• Morfología: [ac. -ῶπιν S.Fr.1027, Ath.189c]
la que termina en tubo epít. de τρυφάλεια Il.5.182, 11.353, 13.530, 16.795
•como n. común yelmo rematado en forma de tubo Ath.l.c., Hsch.
•ref. a la lanza larga o de largo tubo S.l.c.
French (Bailly abrégé)
ιδος
adj. f.
percée de trous pour les yeux (ép. d'une visière de casque), ou plutôt, munie d'un tube (pour recevoir l'aigrette).
Étymologie: αὐλός, ὤψ.
German (Pape)
ιδος, τρυφάλεια Il. 5.182, 11.353, Helm mit Visirlöchern für die Augen, nach Hesych., od. mit einer Röhre versehen, um den Helmbusch hineinzustecken, nach Schol.; λόγχη μακρὰ αὐλ. Soph. frg. 851.
Russian (Dvoretsky)
αὐλῶπις: ιδος adj. f с трубкообразным шишом (для гребня или султана) (τουφάλεια Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
αὐλῶπις: -ιδος, ἡ, (ὢψ), ἐν Ἰλ. αείποτε, αὐλῶπις τρυφάλεια - κατὰ τὸν Ἡσύχ. «εἶδος περικεφαλαίας, παραμήκεις ἐχούσης τὰς τῶν ὀφθαλμῶν (ὀπὰς) καὶ εἰς ὀξὺ ληγούσης· οἱ δὲ ἐκτεταμένον ἔχουσα τὸν λόφον», ἀλλὰ κατὰ τὸν Σχολ. ἐσήμαινεν αὐλὸν εἰς ὃν προσηρμόζετο ὁ λόφος, αὐλωπίδί τε τρυφαλείῃ, «αὐλίσκον ἐχούσῃ, καθ’ οὗ πήγνυται ὁ λόφος» (Σχόλ.), Ἰλ. Ε. 182, κτλ.· ὁ δὲ Σοφοκλ. (Ἀποσπ. 851) μεταχειρίζεται τὴν λέξιν ἐπὶ λόγχης «αὐλῶπιν· αὐλοὺς ἔχουσαν, Σοφοκλῆς δὲ τὴν λόγχην τὴν μακρὰν αὐλῶπιν εἶπεν» Ἡσύχ.
English (Autenrieth)
ιδος (αὐλός): with upright tube, to receive the plume of a helmet, Il. 5.182. (Il.) (See cuts 16, 17.)
Greek Monolingual
αὐλῶπις, η (Α)
1. «αὐλῶπις τρυφάλεια» (Όμηρος)
περικεφαλαία με σωληνοειδή υποδοχή απ' όπου βγαίνει το λοφίο ή με στενή σχισμή για τα μάτια
2. «αὐλῶπις λόγχη» — η λόγχη που έχει αυλάκια από τις δύο μεριές της (Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυλός + -ωπις, θηλ. του -ωπος. Η σημασία της λ. είναι πολύ αμφίβολη. Μπορεί να σημαίνει «την προεκτεταμένη σωληνοειδή υποδοχή απ' όπου βγαίνει το λοφίο», «(περικεφαλαία) με τέσσερα άκρα», όταν προσδιορίζει το ουσ. τρυφάλεια, «(περικεφαλαία) με στενό γείσο» ή ακόμη «(περικεφαλαία) με στενή σχισμή για τα μάτια», όπου το β' συνθετικό -ωπις παίζει ουσιαστικό ρόλο για τη σημασία (πρβλ. όπ-ωπ-α, ο- οπός «όψη, μάτι, πρόσωπο»)].
Greek Monotonic
αὐλῶπις: -ίδος, ἡ (ὤψ), λέγεται για περικεφαλαία, με οπές μπροστά ώστε να προσαρμόζεται ο λόφος, σε Ομήρ. Ιλ.
Middle Liddell
[ὤψ]
of a helmet, with a tube in front, to hold the λόφος, Il.
