δυσοδέω
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
make bad way, get on slowly, Plu.Pyrrh.32; of difficult breathing or childbirth, Ph. 2.563, Sor.2.59: metaph., Arr.Epict.3.19.3.
Spanish (DGE)
tener dificultades para la marcha, tener dificultad para avanzar por causa del terreno δυσοδοῦντες ἐν τοῖς ὀχετοῖς Plu.Pyrrh.32, el feto hacia la salida del útero para nacer, Sor.4.4.24
•del aire circular mal Ph.2.563, ἐπὶ ... τῶν στενοπόρων δυσοδοῦντος τοῦ πνεύματος Porph.in Harm.p.34.17
•fig. andar por mal camino Arr.Epict.3.19.3.
German (Pape)
[Seite 685] schlechten Weg haben, schlecht marschiren, Blut. Pyrrh. 32.
French (Bailly abrégé)
δυσοδῶ :
seul. prés.
marcher péniblement.
Étymologie: δύσοδος.
Russian (Dvoretsky)
δυσοδέω: идти по плохой дороге, с трудом передвигаться (ἐν τοῖς ὑπονόμοις Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσοδέω: δυσκόλως ὁδεύω, πηγαίνω κακά· ἀντίθετον εὐοδέω, Πλούτ. Πύρρ. 32, Ἀρρ. Ἐπικτ. 3. 19, 3.
Greek Monotonic
δυσοδέω: μέλ. -ήσω, προχωρώ με δυσκολία, προχωρώ αργά, σε Πλούτ.
