καπνώδης
Κούφως φέρειν δεῖ τὰς παρεστώσας τύχας → Fiet levis fortuna, si leviter feras → Leicht muss man tragen das bestehende Geschick
English (LSJ)
καπνῶδες,
A smoky, opp. ἀτμιδώδης, Arist.Mete.360a10, al.; (φλόξ) Thphr. Ign.76; κ. καὶ συννεφὴς ἀήρ Plb.9.16.3. Adv. καπνωδῶς Gal. 4.507.
2 of colour, dark, dusky, Thphr. CP 5.3.2, Luc.Philops. 16; φύλλον δριμὺ καὶ κ. D.Chr.66.5.
German (Pape)
[Seite 1323] ες, rauchartig, räucherig; ὁ καπν. καὶ συννεφὴς ἀήρ Pol. 9, 16, 3; bes. von der Farbe, Luc. Philops. 16; δυσῶδές τι καὶ καπνωδέστερον ἐρυγγάνειν Saturn. 28; Theophr.
French (Bailly abrégé)
ης, ες:
fumeux, de couleur fumeuse, sombre.
Étymologie: καπνός, -ωδης.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καπνώδης -ες [καπνός] als rook:. καπνώδη τὴν χρόαν (geestverschijning) met een rookachtige kleur Luc. 34.16.
Russian (Dvoretsky)
καπνώδης:
1 дымный, пропитанный дымом (ἀναθυμίασις Arst.; ἀήρ Polyb.);
2 дымчато-темный: κ. τὴν χρόαν Luc. черный (словно) от копоти.
Greek (Liddell-Scott)
καπνώδης: -ες, ὡς καὶ νῦν, ἀντίθετον τῷ ἀτμιδώδης, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 4, 3., 3. 6, 10, κ. ἀλλ., Θεόφρ., κλ.· καπν. καὶ συννεφὴς ἀὴρ Πολύβ. 9. 16, 3. - Ἑπίρρ. -δῶς, Γαλην. τ. 4, σ. 507, 8. 2) ἐπὶ χρώματος, μαῦρος, σκοτεινός, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 5. 3, 2, Φιλοψ. 16.
Greek Monolingual
-ες (Α καπνώδης, -ῶδες)
1. αυτός που μοιάζει με καπνό
2. ο γεμάτος καπνό («ἔτι δ' ὁ καπνώδης καὶ συννεφὴς ἀὴρ καὶ τἆλλα τὰ παραπλήσια τούτοις», Πολ.)
αρχ.
1. (για χρώμα) σκούρος, σκοτεινός («εἶδον ἐξιόντα μέλανα καὶ καπνώδη τὴν χρόαν», Λουκιαν.).
επίρρ...
καπνωδῶς (Α)
με καπνώδη τρόπο.
