καταστένω
ἀκμὴ οὐδὲ ἔχει γενέσεως ὑπόστασιν καθ' ἑαυτήν → the culmination has no power of originating by itself
English (LSJ)
sigh over, lament, c. acc., S.OC1440, E.Tr.317 (lyr.), HF1141; κατὰ σὲ δακρύοις στένω ib.1045 (lyr.); ὑπέρ τινος Id.IA470; ὧν κατέστενες κακῶν (gen. by attraction) S.El.874.
German (Pape)
[Seite 1381] beseufzen; τινά, Soph. O. C. 1442; τὸν θανόντα πατέρα Eur. Troad. 318; τινός, Soph. El. 862; Eur. Androm. 444; ὑπέρ τινος, über Etwas seufzen, klagen, I. A. 470.
French (Bailly abrégé)
gémir, pleurer : τινα, ὑπέρ τινος sur qqn.
Étymologie: κατά, στένω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-στένω bewenen, huilen: κατὰ σὲ δακρύοις στένω ik beween u met mijn tranen Eur. HF 1045 (tmesis); met ὑπέρ + gen.: ὑπὲρ τυράννων συμφορᾶς κ. om het ongeluk van de heersers wenen Eur. IA 470.
Russian (Dvoretsky)
καταστένω:
1 стонать, рыдать (ὑπέρ τινος Eur.);
2 оплакивать (τινὰ ὁρμώμενον εἰς Ἃιδην Soph.; τὸν θανόντα πατέρα Eur.).
Greek Monolingual
καταστένω (Α)
στενάζω για κάποιον ή για κάτι, θρηνώ, κλαίω κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + -στένω (< στένω «στενάζω»), πρβλ. μεταστένω, περιστένω.
Greek Monotonic
καταστένω: στενάζω πολύ, κλαίω ή θρηνώ, τινά, σε Σοφ., Ευρ.· ὑπέρ τινος, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
καταστένω: λίαν στενάζω, κλαίω, θρηνῶ τινα, μετ’ αἰτ., Σοφ. Ο. Κ. 1440· τὸν θανόντα πατέρα Εὐρ. Τρῳ. 317, Ἡρ. Μαιν. 1141·― ἐν Σοφ. Ἠλ. 874, ἡ γεν., ὧν πάροιθεν εἶχες καὶ κατέστενες κακῶν, κεῖται καθ’ ἕλξιν πρὸς τὴν πτῶσιν τοῦ ἡγουμένου· ἐν Εὐρ. Ἀνδρ. 443, τί δῆτά σ’ οὐ (ἀντὶ σου) καταστένω; ἤδη διωρθώθη ἐξ Ἀντιγράφων· ὑπέρ τινος, χάριν τινός, ὑπὲρ τυράννων συμφορᾶς κ. Εὐρ. Ι. Α. 470.