ταναύπους

From LSJ

συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τᾰναύπους Medium diacritics: ταναύπους Low diacritics: ταναύπους Capitals: ΤΑΝΑΥΠΟΥΣ
Transliteration A: tanaúpous Transliteration B: tanaupous Transliteration C: tanaypous Beta Code: tanau/pous

English (LSJ)

(i.e. τανάϝπους, cf. ταναός), ποδος, ὁ, ἡ, Ep. form for τανύπους (q.v.), stretching the feet, long-striaing, long-shanked, μῆλα ταναύποδα Od.9.464, h.Ap.304, h.Merc.232.

German (Pape)

[Seite 1067] ποδος, altepische Form statt des ungebräuchlichen ταναόπους, mit gestreckten Füßen, die Füße streckend, langbeinig od. lange Schritte machend, od. schlank laufend; μῆλα, Od. 9, 464, Schol. τεταμένοις τοῖς ποσὶ βαδίζοντα ἢ ἰσχνόποδα; H. h. Apoll. 304 Merc. 232. Vgl. übrigens τανύπους.

Russian (Dvoretsky)

τᾰναύπους: 2, gen. ποδος длинноногий или на стройных ногах (μῆλα Hom., HH).

Greek (Liddell-Scott)

τᾰναύπους: (ὅ ἐστι τανάϝπους, πρβλ. ταναός), -ποδος, ὁ, ἡ, ἀρχ. Ἐπικ. τύπος ἀντὶ τανύπους, ὁ τεταμένοις τοῖς ποσὶ βαδίζων, μῆλα ταναύποδα (ὅπερ δεικνύει ὅτι τὰ Ἑλληνικὰ πρόβατα ὡμοίαζον πρὸς τὰ mouflon ἢ ἄγρια πρόβατα τῆς Σαρδοῦς), Ὀδ. Ι. 464, Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 204, εἰς Ἑρμ. 232· ― ὁ κοινὸς τύπος τανύπους ἀπαντᾷ παρὰ Σοφ. ἐν Αἴ. 837, ὡς ἐπίθετον τῶν Ἐρινύων, πρβλ. τανύδρομος. ― Ἀλλὰ παρ’ Εὐσταθ. σελ. 1630, 43. ταναΰποδα, ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σελ. 396.

English (Autenrieth)

ποδος: long-legged, i. e. slender-legged, Od. 9.464†.

Greek Monolingual

και τανύπους και τανάFπους, -οδος, ὁ, ἡ, Α
αυτός που έχει λεπτά και μακριά πόδια ή αυτός που περπατάει κάνοντας μεγάλα βήματα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ταναύ-πους (αντί ταναόπους) < ταναός «επιμήκης» (με δυσερμήνευτο φωνηεντισμό, -αυ- αντί -αο-, που οφείλεται πιθ. σε βοιωτική αντιπροσώπευση τών -αο- σε -αυ-), ενώ ο τ. τανύ-πους < θ. τανυ- του ρ. τάνυμαι βλ. λ. + πούς, ποδός (πρβλ. πολύπους)].

Greek Monotonic

τᾰναύπους: (δηλ. τανάϜπους), -ποδος, ὁ, ἡ, αρχαίος Επικ. τύπος αντί τανύπους, αυτός που βαδίζει έχοντας τεντωμένα τα πόδια, αυτός που κάνει μεγάλους διασκελισμούς, που έχει μακριά σκέλια, σε Ομηρ. Ύμν., Ομήρ. Οδ.

Middle Liddell

τᾰναύ-πους, [i. e. τανάϝπους] [old epic form for τανύπους
stretching the feet, long-striding, longshanked, Hhymn., Od.