ἀρχεύω

English (LSJ)

(ἄρχω)
A command, c. dat., ἀρχεύειν Τρώεσσι Il.5.200, cf. 2.345: c. gen., ὁμάδοιο A.R.1.347: μετὰ παισίν Poet.inPOxy.1015.13.
2 to be chief magistrate or official, ἠρχευκὼς τῆς πόλεως OGI 166.3 (Paphos), cf. SIG1023.87 (Cos).

Spanish (DGE)

1 mandar, reinar c. dat. Ἀργείοισι Il.2.345, Τρώεσσι Il.5.200, παίδεσσιν Ἐπειῶν Antim.27
•c. gen. ὁμάδοιο A.R.1.347, c. giro preposicional μετὰ παισὶν ἑταίροις GDRK 16.13, cf. sin cont., A.D.Adu.184.27, Sch.D.T.578.26.
2 ser primer magistrado ἠρχευκότα τῆς πόλεως OGI 166.3 (Pafos II a.C.), cf. IC 367.87 (III a.C.), SEG 8.714 (Tebas, Egipto II a.C.).

German (Pape)

[Seite 365] anführen, gebieten, τινί Il. 2, 345. 5, 200; τινός, Ap. Rh. 1, 347.

French (Bailly abrégé)

commander à, régner sur, τινι.
Étymologie: ἀρχή.

Russian (Dvoretsky)

ἀρχεύω: начальствовать, предводительствовать (τινί Hom.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀρχεύω: (ἄρχω) εἶμαι ἀρχηγός, ἄρχω, μετὰ δοτ., ἀρχεύειν Τρώεσσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας Ἰλ. Ε. 200, πρβλ. Β. 345· μετὰ γεν. καὶ ἀρχεύοι ὁμάδοιο Ἀπολλ. Ῥόδ. Α. 347.

English (Autenrieth)

be commander, command, w. dative. (Il.)

Greek Monolingual

(Α ἀρχεύω)
νεοελλ.
1. αρχίζω κάτι
2. (αμτβ.) είμαι στην αρχή
αρχ.
είμαι αρχηγός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχός ή, λιγότερο πιθ., παρεκτεταμένος τ. του ρ. άρχω αναλογικά προς τα αριστεύω, βασιλεύω].

Greek Monotonic

ἀρχεύω: μόνο σε ενεστ. (ἄρχω), διοικώ, είμαι αρχηγός, με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ.

Middle Liddell

ἄρχω
to command, c. dat., Il.