ἐπιχαλκεύω
πενία μόνα τὰς τέχνας ἐγείρει → poverty alone promotes skilled work, necessity is the mother of invention, necessity is the mother of all invention, poverty is the mother of invention, out of necessity comes invention, out of necessity came invention, frugality is the mother of invention
English (LSJ)
A forge upon an anvil, μύδρους A.Fr.307; ἐπιχαλκεύειν παρέχοιμ' ἄν, i.e. you can use me as an anvil (I am so hard), Ar.Nu.422; 'drive' a point, Arist.Rh.1419b15 (dub. sens.).
II Pass., to be wrought upon, λεπίδες [τοῖς κίοσιν] -κεχαλκευμέναι J.AJ3.6.3.
German (Pape)
[Seite 1002] darauf schmieden, hämmern, Aesch. frg. 421; Ar. Nubb. 422; übertr., gleichsam auf dem Ambos zurichten, bei Arist. rhet. 3, 19 vom Epilog, dem κατασκευάζειν ἑαυτῷ εὖ τὸν ἀκροατήν entsprechend, entweder künstlich ausarbeiten, oder Schlag auf Schlag treffen u. rühren.
French (Bailly abrégé)
forger sur ; fig. remettre sur l'enclume, travailler de nouveau.
Étymologie: ἐπί, χαλκεύω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιχαλκεύω:
1 ковать (μύδρους Aesch.);
2 перен. выковывать, отделывать Arph., Arst.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιχαλκεύω: χαλκεύω, κατασκευάζω τι σφυρηλατῶν ἐπὶ ἄκμονος, κἀπιχαλκεύειν μύδρους Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 297· μεταφ., μεταβάλλω τινά, ὡς διὰ σφυρηλατήσεως, πρὸς τὸν σκοπόν μου, τὸν πλάττω κατὰ τὴν θέλησίν μου, Ἀριστοφ. Νεφ. 422, Ἀριστ. Ρητ. 3. 19, 1. ΙΙ. Παθ., λεπίδες δ’ αὐταῖς ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 3. 6, 3.
Greek Monolingual
ἐπιχαλκεύω (Α)
1. χτυπώ με τη σφύρα (πυρακτωμένο μέταλλο) επάνω στον άκμονα, στο αμόνι
2. είμαι σκληρός, αμετακίνητος σαν το αμόνι («ἐπιχαλκεύειν παρέχοιμ’ ἄν» — θα μπορούσες να μέ χρησιμοποιήσεις σαν να ήμουνα αμόνι, δεν θα κουνηθώ καθόλου, Αριστοφ.)
3. παθ. ἐπιχαλκεύομαι
έχω επιστρωθεί, επενδυθεί («λεπίδες τοῖς κίοσιν ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ» — φύλλα χρυσού επενδεδυμένα σε όλη την επιφάνεια τών κιόνων).
Greek Monotonic
ἐπιχαλκεύω: μέλ. -σω, σφυρηλατώ πάνω σε αμόνι, κατασκευάζω σε σιδηρουργείο· μεταφ., ἐπιχαλκεύω τινά, παραποιώ ή αλλάζω τη γνώμη μου, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
fut. σω
to forge upon an anvil: metaph., ἐπ. τινά to forge or mould to one's purpose, Ar.