ἑλίχρυσος
μήτε ἐγρηγορόσιν μήτε εὕδουσι κύρτοις ἀργὸν θήραν διαπονουμένοις → weels that secure a lazy angling for men whether asleep or awake
English (LSJ)
ὁ, helichryse, gold-flower, Helichrysum siculum, Alcm.16, Ibyc.6, Cratin.98; ξανθοτέρα ἑλιχρύσοιο Theoc.2.78.
Spanish (DGE)
(ἑλίχρῡσος) -ου, ὁ
• Alolema(s): ἑλίχρυσον, τό Dsc.4.57
• Morfología: [gen. -ω Alcm.60.2, -οιο Theoc.2.78]
bot.
1 perpetua amarilla o manzanilla bastarda, helicriso, Helichrysum stoechas (L.) Moench τόνδ' ἑλιχρύσω πυλεῶνα esta corona de flor de manzanilla Alcm.l.c., μύρτα τε καὶ ἴα καὶ ἑλίχρυσος ... Ibyc.34.1, ἑλιχρύσου κλάδοι Cratin.105.4, utilizado en coronas, Thphr.HP 6.8.1, cf. 9.19.3, ἄνθει ἑλιχρύσῳ ἐναλίγκιος del bozo juvenil, Call.Fr.274, cf. Theoc.l.c., Nic.Th.625, Dsc.l.c., Sch.Theoc.1.30b, Hsch.
2 flor de la hiedra Zonar.
German (Pape)
[Seite 798] ὁ, Goldranke, ein epheuartiges Gewächs, οὗ τὸ ἄνθος ὅμοιον κρόκῳ καὶ οἷον χρυσοειδές, Schol. Theocr. 1, 30; Ibyc. bei Ath. XV, 681 d; Nic. Th. 625; neutr. bei Diosc.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
hélichryse ou immortelle, plante.
Étymologie: ἕλιξ, χρυσός.
Russian (Dvoretsky)
ἑλίχρῡσος: ὁ гелихрис, иммортель (предполож. Helichrysum orientate или Gnaphalium stoechas) Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
ἑλίχρῡσος: ὁ, φυτόν τι ἐκ τῶν ἀναρριχωμένων μετὰ κιτρίνου χρυσοειδοῦς ἄνθους ἢ καρποῦ, ἐν Κύπρῳ νῦν καλεῖται «δάκρυα τῆς Παναγίας» Sibthorp Ἀλκμὰν 29, Ἴβυκ. 7· ἑλιχρύσου κλάδοι Κρατῖν. ἐν «Μαλθακοῖς» 1. 4· ἑλιχρύσου ξανθοτέρα Θεόκρ. 2. 78.
Greek Monotonic
ἑλίχρῡσος: ὁ, αναρριχώμενο φυτό με κίτρινο άνθος ή καρπό όπως του κρόκου, σε Θεόκρ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: plant name, Heliochrysum siculum, Immortelle (Alcm., Ibyk.); also ἑλειόχρυσος (Thphr.).
Other forms: also -ον n. (s. on βούτυρον)
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: From the gold-yellow flower (Strömberg Pflanzennamen 25). Like e. g. ἑλειοσέλινον also ἑλειόχρυσος is a compound of ἕλειος χρυσός (to ἕλος?) understandable, after the compp. with ἀγρι(ο)-, e. g. ἀγρι-έλαιος = ἄγριος ἔλαιος (see Risch IF 59, 257). In ἑλι- a further shortening after ἄγρι-, αἰγι-, καλλι- etc. Strömberg 153 thinks it is a loan. The locus in Alcman (16) has no digamma; cf. Solmsen Unt. 146. The variant ἑλειό- is considered by DELG as a fault or a étymologie populaire déraisonnable, which makes it possible that it is a Pre-Greek word.
Middle Liddell
ἑλί-χρῡσος, ὁ,
a creeping plant with yellow flower or fruit, Theocr.
Frisk Etymology German
ἑλίχρυσος: {helíkhrusos}
Forms: auch -ον n. (vgl. zu βούτυρον)
Grammar: m.,
Meaning: Pflanzennamen, Heliochrysum siculum, Immortelle (Alkm., Ibyk., Kratin., Theok., Dsk.); daneben ἑλειόχρυσος (Thphr.).
Etymology: Nach der goldgelben Blüte benannt (Strömberg Pflanzennamen 25). Wie z. B. ἑλειοσέλινον ist auch ἑλειόχρυσος als Zusammenrückung aus ἕλειος χρυσός (zu ἕλος) verständlich, u. zw. nach Muster von den Kompp. mit ἀγρι(ο)-, z. B. ἀγριέλαιος = ἄγριος ἔλαιος (darüber Risch IF 59, 257). In ἑλι- könnte eine weitere Kürzung nach ἄγρι-, αἰγι-, καλλι- und anderen Vordergliedern auf -ι vorliegen. Kaum mit Strömberg 153 Lehnwort. Die Alkmanstelle (16) hat kein Digamma; vgl. dazu Solmsen Unt. 146.
Page 1,496