ἐπήρετμος: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(Autenrieth) |
(13) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[ἐρετμός]]): at the [[oar]], Od. 2.403; furnished [[with]] oars; [[νῆες]], δ , Od. 5.16. | |auten=([[ἐρετμός]]): at the [[oar]], Od. 2.403; furnished [[with]] oars; [[νῆες]], δ , Od. 5.16. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπήρετμος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για κωπηλάτες) αυτός που κάθεται [[κοντά]] στο [[κουπί]] [[έτοιμος]] να κωπηλατήσει<br /><b>2.</b> (για [[πλοίο]]) ο εφοδιασμένος με [[κουπιά]] («[[νῆες]] ἐπήρετμοι καὶ ἑταῑροι», <b>Ομ. Οδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[ερετμόν]] «[[κουπί]]», το -<i>η</i>- λόγω της λειτουργίας του νόμου της εκτάσεως εν συνθέσει (<b>[[πρβλ]].</b> [[στρατηγός]] <span style="color: red;"><</span> [[στρατός]] <span style="color: red;">+</span> <i>άγω</i>)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:41, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A at the oar, ἑταῖροι ἥατ' ἐπήρετμοι Od.2.403; ἐ. πόνοι Opp.H.4.76. 2 equipped with oars, νῆες Od.5.16, 14.224, al.
German (Pape)
[Seite 921] am Ruder, rudernd, ἑταῖροι Od. 2, 403; mit Rudern versehen, νῆες Od. 5, 16. 14, 224.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπήρετμος: -ον, ὁ, ὁ καθήμενος παρὰ τὴν κώπην καὶ ἕτοιμος νὰ κωπηλατήσῃ, ἑταῖροι εἵατ’ ἐπήρετμοι Ὀδ. Β. 403: (οὕτως, οἱ ἐπ’ ἐρετμὰ ἑζόμενοι Μ. 171)· ἐπ. πόνοι Ὀππ. Ἁλ. 4. 76. 2) ὁ ἔχων κώπας, οὐ γὰρ οἱ πάρα νῆες ἐπήρετμοι Ὀδ. Ε. 16, Ξ. 224, κτλ.- Καθ’ Ἡσύχ. «ἐπήρετμοι· ἐπίκωποι».
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui se penche sur une rame;
2 garni de rames.
Étymologie: ἐπί, ἐρετμόν.
English (Autenrieth)
(ἐρετμός): at the oar, Od. 2.403; furnished with oars; νῆες, δ , Od. 5.16.
Greek Monolingual
ἐπήρετμος, -ον (Α)
1. (για κωπηλάτες) αυτός που κάθεται κοντά στο κουπί έτοιμος να κωπηλατήσει
2. (για πλοίο) ο εφοδιασμένος με κουπιά («νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῑροι», Ομ. Οδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ερετμόν «κουπί», το -η- λόγω της λειτουργίας του νόμου της εκτάσεως εν συνθέσει (πρβλ. στρατηγός < στρατός + άγω)].
