ζείδωρος: Difference between revisions
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
(Bailly1_2) |
(16) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui procure de l’épeautre ; fécond;<br /><b>2</b> (<i>par confus. avec</i> [[ζάω]]) qui donne la vie (Aphrodite).<br />'''Étymologie:''' [[ζειά]], δωρέομαι. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui procure de l’épeautre ; fécond;<br /><b>2</b> (<i>par confus. avec</i> [[ζάω]]) qui donne la vie (Aphrodite).<br />'''Étymologie:''' [[ζειά]], δωρέομαι. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ζείδωρος]], -ον)<br />αυτός που παρέχει ζωή, ο [[ζωοδότης]], ο [[ζωογόνος]] («[[ζείδωρος]] Ἠέλιος», <b>Νόνν.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br />(για τη γη), [[γόνιμος]] («[[ζείδωρος]] [[ἄρουρα]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ζειά]] <span style="color: red;">+</span> -<i>δωρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[δώρον]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>πλουσιό</i>-<i>δωρος</i>, <i>φιλό</i>-<i>δωρος</i>. Βλ. και [[ετυμολογία]] της λ. [[ζειά]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:15, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A zea-giving (Plin.HN18.82, EM410.6), as epith. of the earth, ζείδωρος ἄρουρα Il.2.548, Od.3.3, Hes.Op.173; ζ. ἀρδμός Nonn.D.26.185: c. gen., ζ. ὀπώρης ἀχράς AP9.4 (Cyllen.): also in late Prose, Hld.9.22 (ζε (ϝ) έ-δωρος, cf. ζέα). II some authors derived it from ζάω,= βιόδωρος (so expld. by Hsch.), life-giving, Ἀφροδίτη Emp.151; Ἠέλιος Nonn.D.12.23, cf. 22.276. ζείζιν, mamma, Gloss.
German (Pape)
[Seite 1137] Getreide, d. i. Frucht, Nahrung spendend, ἄρουρα, Il. 2, 548 u. oft, wie Hes. Nach Plut. amator. 13 nannte Empedocl. auch die Aphrodite so. Die Erkl. des Hesych. βιόδωρος hat verleitet an ζήδωρος zu denken.
Greek (Liddell-Scott)
ζείδωρος: -ον, ὁ παρέχων ζειάς, ὡς ἐπίθ. τῆς γῆς, ζείδωρος ἄρουρα, γόνιμος γῆ, Ἰλ. Β. 548, Ὀδ. Γ. 3, Ἡσ. ζ. ἀρδμὸς Νόνν. Δ. 26, 185 μετὰ γεν., ἀχρὰς... ζ. ὀπώρης Ἀνθ. Π. 9. 4. ΙΙ. τινὲς τῶν συγγραφέων φανερῶς παρῆγον τὴν λέξιν ἐκ τοῦ ζάω, = βιόδωρος, ὁ παρέχων ζωήν, Ἀφροδίτη Ἐμπεδ. παρὰ Πλουτ. 2. 756E ἐφετμὴ Νόνν. Ἰω. 12, ἴδε 49. - Πρβλ. Ἡσύχ., Εὐστ. 283. 18.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui procure de l’épeautre ; fécond;
2 (par confus. avec ζάω) qui donne la vie (Aphrodite).
Étymologie: ζειά, δωρέομαι.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ζείδωρος, -ον)
αυτός που παρέχει ζωή, ο ζωοδότης, ο ζωογόνος («ζείδωρος Ἠέλιος», Νόνν.)
αρχ.
(για τη γη), γόνιμος («ζείδωρος ἄρουρα», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζειά + -δωρος (< δώρον), πρβλ. πλουσιό-δωρος, φιλό-δωρος. Βλ. και ετυμολογία της λ. ζειά.
