παλίγγλωσσος: Difference between revisions

From LSJ

χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεµµένοι καὶ µαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες µύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταµαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασµένος πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπηµένους → Dressed up in bright clean fine cloaks and nibbling pine-thistle, smelling of myrrh. But I do not at all know how to whisper, nor how to be enervated, and make my neck go back and forth, just as I see many others, kinaidoi, here in the city, do, and waxed with pitch-plasters.

Source
(SL_2)
(30)
Line 21: Line 21:
{{Slater
{{Slater
|sltr=<b>πᾰλίγγλωσσος, -ον</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> uttered [[contrary]] to [[fact]], [[lying]] παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν pr. (N. 1.58) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[perverse]] of [[tongue]] οὐδ' ἔστιν [[οὕτω]] [[βάρβαρος]] [[οὔτε]] [[παλίγγλωσσος]] [[πόλις]], ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει [[κλέος]] (I. 6.24) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> [[sign]]. incert. ἐνῆκεν καὶ ἔπειτ[ ]λος τῶνδ' [[ἀνδρῶν]] [[ἕνεκεν]] μερίμνας σώφρονος ἐχθρὰν ἔριν οὐ παλίγγλωσσον, ἀλλὰ δίκας ὁδοὺς πιστὰς ἐφίλη[ς.]ν ([[παλίγγλωσσος]] coni. Wil.: [[unrelenting]] G-H.) Παρθ. 2. 63.
|sltr=<b>πᾰλίγγλωσσος, -ον</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> uttered [[contrary]] to [[fact]], [[lying]] παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν pr. (N. 1.58) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[perverse]] of [[tongue]] οὐδ' ἔστιν [[οὕτω]] [[βάρβαρος]] [[οὔτε]] [[παλίγγλωσσος]] [[πόλις]], ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει [[κλέος]] (I. 6.24) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> [[sign]]. incert. ἐνῆκεν καὶ ἔπειτ[ ]λος τῶνδ' [[ἀνδρῶν]] [[ἕνεκεν]] μερίμνας σώφρονος ἐχθρὰν ἔριν οὐ παλίγγλωσσον, ἀλλὰ δίκας ὁδοὺς πιστὰς ἐφίλη[ς.]ν ([[παλίγγλωσσος]] coni. Wil.: [[unrelenting]] G-H.) Παρθ. 2. 63.
}}
{{grml
|mltxt=[[παλίγγλωσσος]] και πολίγλωσσος, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[αντιφατικός]], [[ψευδής]]<br /><b>2.</b> αυτός που κάμπτεται, που λυγίζει («[[ἔρις]] οὐ [[παλίγγλωσσος]]», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>3.</b> αυτός που μιλά παράξενη ή [[ξένη]] [[γλώσσα]]<br /><b>4.</b> [[δύσφημος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πάλι]](<i>ν</i>) <span style="color: red;">+</span> -<i>γλωσσος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[γλῶσσα]])].
}}
}}

Revision as of 12:12, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πᾰλίγγλωσσος Medium diacritics: παλίγγλωσσος Low diacritics: παλίγγλωσσος Capitals: ΠΑΛΙΓΓΛΩΣΣΟΣ
Transliteration A: palínglōssos Transliteration B: palinglōssos Transliteration C: paligglossos Beta Code: pali/gglwssos

English (LSJ)

ον,

   A contradictory, false, ἀγγέλων ῥῆσις Pi.N.1.58; but ἔρις οὐ π. unrelenting, Id.Parth.2.63.    II of strange or foreign tongue, πόλις Id.I.6(5).24.    III = δύσφημος, Com.Adesp.1098.

German (Pape)

[Seite 447] von widriger, fremder Sprache; πόλις, neben βάρβαρος, Pind. I. 5, 23; aber ῥῆσις παλίγγλωσσος ἀγγέλων, N. 1, 58, ist die widersprechende, falsche; vgl. Poll. 2, 109. 6, 164, wo es δύσφημος, κακόφημος erkl. ist.

Greek (Liddell-Scott)

παλίγγλωσσος: -ον, ὡς τὸ παλίλλογος, ΙΙ. 2, ἐναντιόφημος, ἀντιφατικός, ψευδής, ἀγγελία Πινδ. Ν. 1. 88. ΙΙ. ὁ λαλῶν παράδοξον ἢ ξένην γλῶσσαν, ὁ αὐτ. ἐν Ι. 6(5). 35. - Καθ’ Ἡσύχ.: «παλιγγλώσσῳ· βλασφήμῳ».

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui parle à rebours, faux;
2 qui parle une langue étrangère.
Étymologie: πάλιν, γλῶσσα.

English (Slater)

πᾰλίγγλωσσος, -ον
   a uttered contrary to fact, lying παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν pr. (N. 1.58)
   b perverse of tongue οὐδ' ἔστιν οὕτω βάρβαρος οὔτε παλίγγλωσσος πόλις, ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος (I. 6.24)
   c sign. incert. ἐνῆκεν καὶ ἔπειτ[ ]λος τῶνδ' ἀνδρῶν ἕνεκεν μερίμνας σώφρονος ἐχθρὰν ἔριν οὐ παλίγγλωσσον, ἀλλὰ δίκας ὁδοὺς πιστὰς ἐφίλη[ς.]ν (παλίγγλωσσος coni. Wil.: unrelenting G-H.) Παρθ. 2. 63.

Greek Monolingual

παλίγγλωσσος και πολίγλωσσος, -ον (Α)
1. αντιφατικός, ψευδής
2. αυτός που κάμπτεται, που λυγίζει («ἔρις οὐ παλίγγλωσσος», Πίνδ.)
3. αυτός που μιλά παράξενη ή ξένη γλώσσα
4. δύσφημος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλι(ν) + -γλωσσος (< γλῶσσα)].