συλλογιστικός: Difference between revisions
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
(39) |
(39) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> qui concerne le raisonnement ; <i>particul.</i> syllogistique ; <i>t. de gramm.</i> connecteur, (particule) marquant les articulations logiques ([[ἄρα]], [[ἀλλά]], [[οὐκοῦν]], <i>etc.</i>);<br /><b>2</b> habile à raisonner, fin, habile.<br />'''Étymologie:''' [[συλλογίζομαι]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>1</b> qui concerne le raisonnement ; <i>particul.</i> syllogistique ; <i>t. de gramm.</i> connecteur, (particule) marquant les articulations logiques ([[ἄρα]], [[ἀλλά]], [[οὐκοῦν]], <i>etc.</i>);<br /><b>2</b> habile à raisonner, fin, habile.<br />'''Étymologie:''' [[συλλογίζομαι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό / [[συλλογιστικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συλλογίζομαι]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε συλλογισμό ή που γίνεται με συλλογισμό (α. «[[συλλογιστικός]] [[τρόπος]]» β. «συλλογιστικοὶ σύνδεσμοι», Δίον. Θρ.<br />γ. «[[ἀπόδειξις]] [[λόγος]] συλλογιστικὸς [[ἀληθής]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «συλλογιστικό [[σχήμα]]»<br /><b>(λογ.)</b> [[τύπος]] συλλογισμού ο [[οποίος]] καθορίζεται από τη [[φύση]] τών προτάσεων και από τη [[σχέση]] που υπάρχει [[μεταξύ]] τους [[καθώς]] και από το [[συμπέρασμα]] που εξάγεται από αυτές τις προτάσεις, αλλ. [[σχήμα]] συλλογισμού<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η συλλογιστική</i><br /><b>(λογ.)</b> α) η [[συστηματική]] [[μελέτη]] τών συλλογισμών<br />β) ο αρχαιότερος [[κλάδος]] της τυπικής λογικής, που έχει διατυπωθεί και αναπτυχθεί στα έργα του Αριστοτέλους και ο [[οποίος]] επιτρέπει, μέσω της μελέτης τών λογικών δομών τών προτάσεων και τών συλλογισμών, την [[απόφανση]] για την [[παραγωγή]] ενός συμπεράσματος από άλλες δοθείσες προτάσεις<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>το αρσ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>oἱ συλλογιστικοί</i><br />οι διαλεκτικοί φιλόσοφοι. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συλλογιστικῶς</i> Α<br />με τρόπο συλλογιστικό, με συλλογισμό. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό / [[συλλογιστικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συλλογίζομαι]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε συλλογισμό ή που γίνεται με συλλογισμό (α. «[[συλλογιστικός]] [[τρόπος]]» β. «συλλογιστικοὶ σύνδεσμοι», Δίον. Θρ.<br />γ. «[[ἀπόδειξις]] [[λόγος]] συλλογιστικὸς [[ἀληθής]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «συλλογιστικό [[σχήμα]]»<br /><b>(λογ.)</b> [[τύπος]] συλλογισμού ο [[οποίος]] καθορίζεται από τη [[φύση]] τών προτάσεων και από τη [[σχέση]] που υπάρχει [[μεταξύ]] τους [[καθώς]] και από το [[συμπέρασμα]] που εξάγεται από αυτές τις προτάσεις, αλλ. [[σχήμα]] συλλογισμού<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η συλλογιστική</i><br /><b>(λογ.)</b> α) η [[συστηματική]] [[μελέτη]] τών συλλογισμών<br />β) ο αρχαιότερος [[κλάδος]] της τυπικής λογικής, που έχει διατυπωθεί και αναπτυχθεί στα έργα του Αριστοτέλους και ο [[οποίος]] επιτρέπει, μέσω της μελέτης τών λογικών δομών τών προτάσεων και τών συλλογισμών, την [[απόφανση]] για την [[παραγωγή]] ενός συμπεράσματος από άλλες δοθείσες προτάσεις<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>το αρσ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>oἱ συλλογιστικοί</i><br />οι διαλεκτικοί φιλόσοφοι. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συλλογιστικῶς</i> Α<br />με τρόπο συλλογιστικό, με συλλογισμό. | |mltxt=-ή, -ό / [[συλλογιστικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[συλλογίζομαι]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε συλλογισμό ή που γίνεται με συλλογισμό (α. «[[συλλογιστικός]] [[τρόπος]]» β. «συλλογιστικοὶ σύνδεσμοι», Δίον. Θρ.<br />γ. «[[ἀπόδειξις]] [[λόγος]] συλλογιστικὸς [[ἀληθής]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «συλλογιστικό [[σχήμα]]»<br /><b>(λογ.)</b> [[τύπος]] συλλογισμού ο [[οποίος]] καθορίζεται από τη [[φύση]] τών προτάσεων και από τη [[σχέση]] που υπάρχει [[μεταξύ]] τους [[καθώς]] και από το [[συμπέρασμα]] που εξάγεται από αυτές τις προτάσεις, αλλ. [[σχήμα]] συλλογισμού<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η συλλογιστική</i><br /><b>(λογ.)</b> α) η [[συστηματική]] [[μελέτη]] τών συλλογισμών<br />β) ο αρχαιότερος [[κλάδος]] της τυπικής λογικής, που έχει διατυπωθεί και αναπτυχθεί στα έργα του Αριστοτέλους και ο [[οποίος]] επιτρέπει, μέσω της μελέτης τών λογικών δομών τών προτάσεων και τών συλλογισμών, την [[απόφανση]] για την [[παραγωγή]] ενός συμπεράσματος από άλλες δοθείσες προτάσεις<br /><b>αρχ.</b><br />(<b>το αρσ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>oἱ συλλογιστικοί</i><br />οι διαλεκτικοί φιλόσοφοι. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>συλλογιστικῶς</i> Α<br />με τρόπο συλλογιστικό, με συλλογισμό. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:36, 29 September 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A inferential, Pl.Def.414e; σύνδεσμοι D.T.642.26, cf. A.D.Conj. 252.5; σημεῖον Gal.15.419. 2 syllogistic, Arist.APr.42a36, al. Adv. -κῶς Id.Rh.1401a8. 3 οἱ -κοί dialecticians, Ph.1.346.
German (Pape)
[Seite 976] ή, όν, zum Schließen, Schlüssemachen, Folgern gehörig, Plat. detin. 414 e, darin geübt.
Greek (Liddell-Scott)
συλλογιστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὸ συλλογίζεσθαι, «ἀπόδειξις λόγος συλλογιστικὸς ἀληθὴς» Πλάτ. Ὅροι 414Ε. 2) ὁ διὰ συλλογισμοῦ γινόμενος, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Πρότ. 1, 25, 9, κ. ἀλλ. ― Ἐπίρρ. συλλογιστικῶς, «ἔστι δὲ εἰς τὸ τῇ λέξει συλλογιστικῶς λέγειν χρήσιμον, τὸ συλλογισμῶν πολλῶν κεφάλαια λέγειν» ὁ αὐτ. ἐν Ρητ. 2. 24, 2.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qui concerne le raisonnement ; particul. syllogistique ; t. de gramm. connecteur, (particule) marquant les articulations logiques (ἄρα, ἀλλά, οὐκοῦν, etc.);
2 habile à raisonner, fin, habile.
Étymologie: συλλογίζομαι.
Greek Monolingual
-ή, -ό / συλλογιστικός, -ή, -όν, ΝΜΑ συλλογίζομαι
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε συλλογισμό ή που γίνεται με συλλογισμό (α. «συλλογιστικός τρόπος» β. «συλλογιστικοὶ σύνδεσμοι», Δίον. Θρ.
γ. «ἀπόδειξις λόγος συλλογιστικὸς ἀληθής», Πλάτ.)
2. φρ. «συλλογιστικό σχήμα»
(λογ.) τύπος συλλογισμού ο οποίος καθορίζεται από τη φύση τών προτάσεων και από τη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους καθώς και από το συμπέρασμα που εξάγεται από αυτές τις προτάσεις, αλλ. σχήμα συλλογισμού
νεοελλ.
το θηλ. ως ουσ. η συλλογιστική
(λογ.) α) η συστηματική μελέτη τών συλλογισμών
β) ο αρχαιότερος κλάδος της τυπικής λογικής, που έχει διατυπωθεί και αναπτυχθεί στα έργα του Αριστοτέλους και ο οποίος επιτρέπει, μέσω της μελέτης τών λογικών δομών τών προτάσεων και τών συλλογισμών, την απόφανση για την παραγωγή ενός συμπεράσματος από άλλες δοθείσες προτάσεις
αρχ.
(το αρσ. πληθ. ως ουσ.) oἱ συλλογιστικοί
οι διαλεκτικοί φιλόσοφοι.
επίρρ...
συλλογιστικῶς Α
με τρόπο συλλογιστικό, με συλλογισμό.
Greek Monolingual
-ή, -ό / συλλογιστικός, -ή, -όν, ΝΜΑ συλλογίζομαι
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε συλλογισμό ή που γίνεται με συλλογισμό (α. «συλλογιστικός τρόπος» β. «συλλογιστικοὶ σύνδεσμοι», Δίον. Θρ.
γ. «ἀπόδειξις λόγος συλλογιστικὸς ἀληθής», Πλάτ.)
2. φρ. «συλλογιστικό σχήμα»
(λογ.) τύπος συλλογισμού ο οποίος καθορίζεται από τη φύση τών προτάσεων και από τη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους καθώς και από το συμπέρασμα που εξάγεται από αυτές τις προτάσεις, αλλ. σχήμα συλλογισμού
νεοελλ.
το θηλ. ως ουσ. η συλλογιστική
(λογ.) α) η συστηματική μελέτη τών συλλογισμών
β) ο αρχαιότερος κλάδος της τυπικής λογικής, που έχει διατυπωθεί και αναπτυχθεί στα έργα του Αριστοτέλους και ο οποίος επιτρέπει, μέσω της μελέτης τών λογικών δομών τών προτάσεων και τών συλλογισμών, την απόφανση για την παραγωγή ενός συμπεράσματος από άλλες δοθείσες προτάσεις
αρχ.
(το αρσ. πληθ. ως ουσ.) oἱ συλλογιστικοί
οι διαλεκτικοί φιλόσοφοι.
επίρρ...
συλλογιστικῶς Α
με τρόπο συλλογιστικό, με συλλογισμό.
