καρπάλιμος

English (LSJ)

[πᾰ], ον, (κάλπη A) Ep. Adj.

   A swift, πόδες Il.16.342, 809, A.R.3.280, cf. Ar.Th.957 (lyr.): more freq. in Adv. -μως swiftly, Il. 1.359, etc.    2 eager, ravenous, γένυες Pi.P.12.20.

German (Pape)

[Seite 1328] (ἁρπάλιμος, von ἁρπάζω), reißend schnell; ποσὶ καρπαλίμοις Il. 16, 342. 809. 22, 166; Ar. Th. 957 u. sp. D., wie Ap. Rh. 3, 280. – Bei Pind. P. 12, 20 wird ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων vom Schol. ἰσχυρῶν erkl., ist aber = ἁρπάλιμος zu nehmen. – Adv. καρπαλίμως, schnell, Il. 2, 17. 3, 117 Od. 2, 406 u. sonst, wie Ap. Rh. 3, 450.

Greek (Liddell-Scott)

καρπάλῐμος: -ον, (ἴδε ἐν λ. κραιπνός)· - Ἐπίκ. ἐπίθ., ταχύς, Λατ. rapidus, ἐπίθετον τῶν ποδῶν, Ἰλ. ΙΙ. 342, 809, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 280· οὕτω παρ' Ἀριστοφ. ἐν Θεσμ. 957 (Λυρ.):- Ἀλλ᾽ ὁ Ὅμ. πολλῷ συνηθέστερον ἔχει τὸ Ἐπίρρ. καρπαλίμως, ταχέως, ὁρμητικῶς, Ἰλ. Α. 359, κτλ. 2) παρὰ Πινδ. ΙΙ. 12. 35, γένυες καρπ., πρόθυμοι σιαγόνες.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
prompt, agile, rapide.
Étymologie: R. Καρπ, être rapide, cf. κραιπνός.

English (Autenrieth)

(cf. κραιπνός): swift. —Adv., καρπαλίμως, swiftly, speedily, quickly.

English (Slater)

καρπᾰλῐμος
   1 swift ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν γόον (θυιϝερινγ Gildersleeve: ἰσχυρῶν Σ.) (P. 12.20)

Greek Monolingual

καρπάλιμος, -ον (Α)
1. ταχύς («ποσὶ καρπαλίμοισι», Ομ. Ιλ.)
2. ανυπόμονος («ἐκ καρπαλιμᾱν γενύων» — από τα βιαστικά, γρήγορα σαγόνια, Πίνδ.).
επίρρ...
καρπαλίμως (Α)
ταχέως.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Προέρχεται πιθ. με ανομοίωση από αμάρτυρο τ. καλπάλιμος < κάλπη «καλπασμός, τρέξιμο» + κατάλ. -άλιμος (πρβλ. ειδ-άλιμος, κυδ-άλιμος). Κατ' άλλη άποψη, προέρχεται από καρπός (II) «καρπός χεριού» και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. huerban «στρίβω»].

Greek Monotonic

καρπάλῐμος: -ον (βλ. κραιπνός),
1. γρήγορος, ταχύς, Λατ. rapidus, σε Ομήρ. Ιλ.· επίρρ. -μως, γρήγορα, αστραπιαία, στο ίδ.
2. σε Πίνδ., γέννες κ., πρόθυμα σαγόνια.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καρπάλιμος -ον [~ κάλπη: draf] ep. vlug, snel; vooral adv. καρπαλίμως.

Russian (Dvoretsky)

καρπάλιμος: (πᾰ)
1) быстрый, резвый, стремительный (πόδες Hom., Arph.);
2) дрожащий или стучащий (от боли) (γένυες Pind.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: adj.
Meaning: swift, eager (Il., h. Merc. 225, Ar. Th. 957 [lyr.], A. R.), adjunct of πόδες, of γένυες (Pi. P. 12, 20); adv. καρπαλίμως (Il.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: On the formation Arbenz Die Adj. auf -ιμος 28f. - Unknown. By Schrader KZ 30, 473 as "handy" connected with καρπός root of the hand with further connection with OHG hwerban turn etc., s. 2. καρπός. Solmsen KZ 30, 602 does not connect καρπός, and starts directly from the meaning turn. Others, e. g. L. Meyer and Bechtel (s. Lex. s. v.), see the basis in κάλπη trot (with dissimilation). A first syllable καρπ- can hardly be of IE origin.

Middle Liddell

καρπάλῐμος, ον [v. κραιπνός
1. swift, Lat. rapidus, Il.: adv. -μως, swiftly, rapidly, Il.
2. in Pind., γένυες κ. eager jaws.