ἄγλωσσος: Difference between revisions
Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ: εἶπα Σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμοῦ· κτλ. (Εcclesiastes 7:23f., LXX version) → I tried to give proof in wisdom of all those things; I said, I will be wise, but that wisdom was far from me ...
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> át. -ττος<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no elocuente]], [[poco elocuente]] τιν' ἄγλωσσον μέν, ἦτορ δ' ἄλκιμον Pi.<i>N</i>.8.24, cf. Ar.<i>Fr</i>.756, ἀνὴρ οὐκ ἄ. D.Chr.12.55.<br /><b class="num">2</b> [[bárbaro]], [[extranjero]] οὔθ' Ἑλλὰς οὔτ' ἄ. ni Grecia ni la (tierra) bárbara</i> S.<i>Tr</i>.1060.<br /><b class="num">3</b> [[mudo]], [[sin voz]] [[ἄγλωσσος]] ... κεῖμαι <i>AP</i> 7.191 (Arch.).<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[que no tiene lengua]] del cocodrilo, Arist.<i>PA</i> 690<sup>b</sup>24, de la langosta, Simm.19.4, cf. Iambl.<i>in Nic</i>.32, Nicom.<i>Ar</i>.1.15.1, Eub.106.1.<br /><b class="num">2</b> [[sin lengüeta]] de una flauta, Poll.2.108.<br /><b class="num">III</b> adv. -ως [[de modo poco elocuente]] Poll.6.145. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 10:55, 20 July 2021
English (LSJ)
Att. ἄγλω-ττος, ον, A without tongue, of the crocodile, Arist. PA690b23, cf. Eub.107.1; of a flute, without reed, Poll.2.108. Adv. -τως Id.6.145. II lacking in eloquence, Pi.N.8.24, Ar.Fr.734, D.Chr.12.55; dumb, AP7.191 (Arch.). 2 = βάρβαρος, οὔθ' Ἑλλὰς οὔτ' ἄ. S.Tr.1060.
German (Pape)
[Seite 17] att. ἄγλωττος, ohne Zunge (γλῶσσα), Eubul. Ath. X, 449 e; Plut. sol. an. 5; Krokodil, Arist. H. A. 2, 6, 1. Gew. ohne Sprache, stumm, Pind. ἦτορ N. 8, 25; öfter in Anthol. στόμα, Bian. 3; Simm. 6; Antiphil. 17 (IX, 273 VII, 193. 641); neben ἀναύδητος Archi. 28 (VII, 191). – Bei Soph. Tr. 1049, = βάρβαρος, dem Ἑλλάς entgegengesetzt.
Greek (Liddell-Scott)
ἄγλωσσος: Ἀττ. -ττος, ον, ὁ μὴ ἔχων γλῶσσαν, περὶ τοῦ κροκοδείλου, Ἀριστ. π. Μορ. Ζ. 4. 11, 2· ἐπὶ αὐλοῦ· (πρβλ. γλῶσσα, ΙΙΙ. Ι), Πολυδ. 2. 108: - Ἐπίρρ. -τως, ὁ αὐτ. 6, 145. ΙΙ. ὁ ἄνευ εὐγλωττίας, ἄφωνος, Λατ. elinguis, Πινδ. Ν. 8. 41. Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 570, Ἀνθ., κτλ. 2) = βάρβαρος· οὔθ’ Ἑλλὰς (= Ἕλλην), οὔτ’ ἄγλωσσος, Σοφ. Τρ. 1060.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui parle un langage barbare.
Étymologie: ἀ, γλῶσσα.
English (Slater)
ἄγλωσσος
1 speechless, without a word ἧ τιν' ἄγλωσσον μέν, ηλτ;γτ;τορ δ ἄλκιμον λάθα κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει (N. 8.24)
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): át. -ττος
I 1no elocuente, poco elocuente τιν' ἄγλωσσον μέν, ἦτορ δ' ἄλκιμον Pi.N.8.24, cf. Ar.Fr.756, ἀνὴρ οὐκ ἄ. D.Chr.12.55.
2 bárbaro, extranjero οὔθ' Ἑλλὰς οὔτ' ἄ. ni Grecia ni la (tierra) bárbara S.Tr.1060.
3 mudo, sin voz ἄγλωσσος ... κεῖμαι AP 7.191 (Arch.).
II 1que no tiene lengua del cocodrilo, Arist.PA 690b24, de la langosta, Simm.19.4, cf. Iambl.in Nic.32, Nicom.Ar.1.15.1, Eub.106.1.
2 sin lengüeta de una flauta, Poll.2.108.
III adv. -ως de modo poco elocuente Poll.6.145.
Greek Monotonic
ἄγλωσσος: Αττ. ἄγλωττος, -ον (γλῶσσα),
I. αυτός που δεν έχει γλώσσα, λέγεται για τον κροκόδειλο, σε Αριστ.
II. βωβός, άφωνος, άναυδος, Λατ. elinguis, σε Πίνδ., Αριστοφ.· έπειτα = βάρβαρος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἄγλωσσος: атт. ἄγλωττος
1) не имеющий языка (κροκόδειλος Arst.; χαλκῆ Λέαινα Plut.);
2) бессловесный, немой (ἦτορ Pind.; στόμα Anth.);
3) не говорящий (по-гречески), иноземец Soph.
Middle Liddell
γλῶσσα
I. without tongue, of the crocodile, Arist.
II. tongueless, ineloquent, Lat. elinguis, Pind., Ar.: then = βάρβαρος, Soph.
