προσποίημα: Difference between revisions
φελένη καὶ φάναξ καὶ φοῖκος καὶ φαήρ → Ἑλένη καὶ ἄναξ καὶ οἶκος καὶ ἀήρ | Helen, lord, house, and air
m (Text replacement - "οῡμαι" to "οῦμαι") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prospoiima | |Transliteration C=prospoiima | ||
|Beta Code=prospoi/hma | |Beta Code=prospoi/hma | ||
|Definition=ατος, τό, <span class="sense"><span class="bld">A</span> | |Definition=ατος, τό, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[that which one takes to oneself unduly]], [[pretence]], [[assumption]] of a thing, <span class="bibl">Arist. <span class="title">EN</span>1127a20</span>; <b class="b3">τῆς καλοκἀγαθίας, δικαιοσύνης</b>, Heraclid.Pont. ap. <span class="bibl">Ath.14.625a</span>, Plu.2.858f. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[deception]], [[illusion]], <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Nat.</span>11.7</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[disguise]], ἐν π. φίλων <span class="bibl">D.H.10.13</span>, cf. <span class="bibl">App.<span class="title">BC</span>3.64</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 17:04, 20 August 2022
English (LSJ)
ατος, τό, A that which one takes to oneself unduly, pretence, assumption of a thing, Arist. EN1127a20; τῆς καλοκἀγαθίας, δικαιοσύνης, Heraclid.Pont. ap. Ath.14.625a, Plu.2.858f. 2 deception, illusion, Epicur.Nat.11.7. 3 disguise, ἐν π. φίλων D.H.10.13, cf. App.BC3.64.
German (Pape)
[Seite 778] τό, das, was Einer sich beilegt, das Vorgeben, Arist. Eth. 4, 7 u. Folgde; falsche Angabe, Larve, D. Hal. 10, 13; D. Sic. 1, 57; καὶ παρακάλυμμα, Plut. Popl. 3.
Greek (Liddell-Scott)
προσποίημα: τό, ὅ,τι οἰκειοποιεῖταί τις οὐ προσηκόντως, πρόφασις, ἀξίωσις, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 4. 7, 1, Ἡρακλείδ. παρ’ Ἀθην. 625Α. 2) προσωπεῖον, προσποίησις, Διον. Ἁλ. 10. 13, Ἀππ. Ἐμφυλ. 3. 64, Πλούτ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 ce que l’on prend ou prélève pour soi;
2 affectation, faux-semblant, feinte.
Étymologie: προσποιέω.
Greek Monolingual
-ήματος, τὸ, Α προσποιοῦμαι
1. οτιδήποτε παίρνει κανείς χωρίς να του ανήκει ή με ανάρμοστο τρόπο, ανάρμοστη ιδιοποίηση
2. απάτη, εξαπάτηση, προσποίηση
3. μεταμφίεση, μεταμόρφωση
4. πρόσχημα, πρόφαση.
Greek Monotonic
προσποίημα: -ατος, τό, προσποίηση, πρόφαση, αξίωση, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
προσποίημα: ατος τό притворство, симуляция (δικαιοσύνης Plut.): τῷ προσποιήματι Arst. притворно.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προσποίημα -ατος, τό [προσποιέω] pretentie.
Middle Liddell
προσποίημα, ατος, τό, [from προσποιέω
a pretence, assumption, Arist.
