εὐθυρρήμων: Difference between revisions
ἀσκὸς ὕστερον δεδάρθαι κἀπιτετρίφθαι γένος → I'd be willing to be flayed into a wineskin afterwards and to have my line wiped out
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (pape replacement) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ῥῆμα]]<br />[[plain]]-[[spoken]], Cic. | |mdlsjtxt=[[ῥῆμα]]<br />[[plain]]-[[spoken]], Cic. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ον, <i>[[geradheraus]] [[redend]], die [[Dinge]] bei ihren [[wahren]] [[Namen]] [[nennend]]</i>, Cic. <i>fam</i>. 12.16, im Kompar. εὐθυρρημονέστερος; Poll. 3.119.<br><span class="ggns">• Adv.</span> εὐθυρρημόνως Clem.Alex.; Poll. 5.120. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:58, 24 November 2022
English (LSJ)
ον, gen. ονος, (ῥῆμα) A plain-spoken, Cic.Fam. 12.16.3 (Comp.), Poll.5.119. Adv. -μόνως Id.4.24. II gloss on εὐθύγλωσσος, Sch.Pi.P.2.157.
French (Bailly abrégé)
ων, ον :
qui parle sans détour, franc;
Cp. εὐθυρρημονέστερος.
Étymologie: εὐθύς, ῥῆμα.
Greek (Liddell-Scott)
εὐθυρρήμων: εὐθύρρημον, (ῥῆμα) παρρησίᾳ ὁμιλῶν, ὁ λέγων τὰ πράγματα ὡς ἔχουσιν, εὐθυεπής, Κικ. Fam. 12. 16, Πολυδ. Ε΄, 119. - Ἐπίρρ. -μόνως, Κλήμ. Ἀλ. 493.
Greek Monolingual
εὐθυρρήμων, -ον (Α)
αυτός που μιλάει με ευθύτητα, αυτός που λέει τα πράγματα όπως είναι.
επίρρ...
εὐθυρρημόνως
με ελευθερία λόγου, με παρρησία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευθυ- + -ρήμων (< ρήμα < θ. ρη- του είρω «λέγω, δηλώνω», πρβλ. ρητός, ρηθήσομαι), πρβλ. κομπορρήμων, μεγαλορρήμων.
Greek Monotonic
εὐθυρρήμων: -ον (ῥῆμα), ντόμπρος, ειλικρινής, σε Κικ.
Middle Liddell
German (Pape)
ον, geradheraus redend, die Dinge bei ihren wahren Namen nennend, Cic. fam. 12.16, im Kompar. εὐθυρρημονέστερος; Poll. 3.119.
• Adv. εὐθυρρημόνως Clem.Alex.; Poll. 5.120.
