ῥοιβδέω: Difference between revisions
ἐξ ὀνύχων λέοντα τεκμαίρεσθαι → judge by the claws, judge by a slight but characteristic mark, small traits give the clue to the character of a person, deduce something from a small indication, identify a lion from its claws
mNo edit summary |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ῥοιβδέω:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''ῥοιβδέω:'''<br /><b class="num">1</b> [[с шумом втягивать в себя]], [[шумно глотать]]: [[ὅτε]] ῥοιβδήσειεν (ἡ [[Χάρυβδις]]) Hom. (в тот час), когда Харибда с шумом глотает;<br /><b class="num">2</b> [[с шумом]] (свистом) потрясать: ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος Aesch. (в стремительном полете) шумя выпуклой эгидой. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 18:55, 25 November 2022
English (LSJ)
A move with a whistling sound or move with a rustling sound, ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος letting the swelling aegis rustle (as she flies), A.Eu.404: intr., of wind, whistle, ῥοιβδήσας Εὖρος AP7.636 (Crin.).
II suck down, of Charybdis, Od.12.106; κῦμα δ' ἐρροίβδει μέγα σύνεγγυς ἡμῶν Ezek.Exag.237, cf. Aristid.Or.46(3).38.
2 cause to gush forth, ὅταν . . κρηναῖον ἐξ ἄμμοιο-ήση γάνος Lyc.247. (In signf. ΙΙ ῥυβδέω should perhaps be written, cf. ἀναρροιβδέω; signf. 1 is found also in ἀπορροιβδέω, ἐπιρροιβδέω.)
German (Pape)
[Seite 847] mit Geräusch einschlürfen, von der Charybdis, Od. 12, 106; übh. = ῥοιζέω; ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος, Aesch. Eum. 382, mit Geräusch schwingen.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés. et ao. ἐρροίβδησα;
1 intr. s'engloutir en sifflant en parl. de Charybde;
2 tr. agiter avec bruit, acc..
Étymologie: ῥοῖβδος.
Russian (Dvoretsky)
ῥοιβδέω:
1 с шумом втягивать в себя, шумно глотать: ὅτε ῥοιβδήσειεν (ἡ Χάρυβδις) Hom. (в тот час), когда Харибда с шумом глотает;
2 с шумом (свистом) потрясать: ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος Aesch. (в стремительном полете) шумя выпуклой эгидой.
Greek (Liddell-Scott)
ῥοιβδέω: μέλλ. -ήσω, ὡς τὸ ῥοφέω, ῥοφῶ μετὰ θορύβου, ἐπὶ τῆς Χαρύβδεως, μὴ σύγε κεῖθι τύχοις, ὅτε ῥοιβδήσειν Ὀδ. Μ. 106, Τραγ. ἐν Εὐσ. Εὐαγγ. Προπ. 445C, Ἀνθ. Π. 7. 636· πρβλ. ἀναρροιβδέω. 2) κάμνω ὥστε νὰ ἐκρεύσῃ, ἐξορμήση, κρηναῖον ἐξ ἄμμου γάνος Λυκόφρ. 247. ΙΙ. ὡς τὸ ῥοιζέω (πρβλ. ῥοῖβδος), κινοῦμαι μετὰ θορυβώδους ἤχου, ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος, ποιοῦσα τὴν κολπουμένην αἰγίδα νὰ θορυβῇ (ἐν ᾧ αὐτὴ πέτεται), Αἰσχύλ. Εὐμ. 404.
English (Autenrieth)
(ῥοῖβδος, ῥοῖζος), aor. opt. ῥοιβδήσειεν: gulp, suck in, Od. 12.106†.
Greek Monotonic
ῥοιβδέω: μέλ. -ήσω,
I. καταπίνω, ρουφώ με θόρυβο, λέγεται για τη Χάρυβδη, σε Ομήρ. Οδ.· πρβλ. ἀναρροιβδέω.
II. όπως το ῥοιζέω, κινούμαι με θορυβώδη ήχο, κάνω κάτι να τρίζει, ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
I. to swallow with a noise, suck down, of Charybdis, Od.; cf. ἀναρροιβδέω.
II. like ῥοιζέω, to move with a rustling sound, make to rustle, Aesch.
